Logowanie
Najbardziej analogowe brzmienie na CD - XRCD!
TCHAIKOVSKY, Arthur Rubinstein, Erich Leinsdorf, Boston Symphony Orchestra
Piano Concerto No. 1
KWINTESENCJA BRZMIENIA ANALOGOWEGO
MOZART, Jean-Francois Paillard, Jean-Francois Paillard Chamber Orchestra
Serenade No. 7 'Haffner'
KWINTESENCJA BRZMIENIA ANALOGOWEGO
BRAHMS, Arthur Rubinstein
Piano Sonata No.3 in F Minor, Op.5 / Intermezzo in E, Op.116, No.6 / Romance in F, Op.118, No.5
KWINTESENCJA BRZMIENIA ANALOGOWEGO
LINN Records - Delikatesy!
Winylowy niezbędnik
ClearAudio
Essence MC
kumulacja zoptymalizowana: najlepsze z najważniejszych i najważniejsze z najlepszych cech przetworników Clearaudio
Osobowości
TCHAIKOVSKY, Evgeny Mravinsky, Leningrad Philharmonic Orchestra
Synfonies 4-6
Nagranie EKSTREMALNIE audiofilskie
Palladian Ensemble
The Sun King's Paradise // Les Elements
- 1 - Les Caracteres De La Danse
- 2 - Prelude
- 3 - Chaconne
- 4 - Tombeau Pour M. Ste Colombe From The Second Livre De Pieces De Viol, Paris 1701 Viol & Theorb relude
- 6 - Suite In D: Ii Sarabande
- 7 - Suite In D: Iii Rondeau
- 8 - Musette De Choisie & Musette De Tavernie From The Deuxieme Livre De Pieces De Clavecin
- 9 - Suite In D: I Prelude
- 10 - Suite In D: Ii Sarabande
- 11 - Suite In D: Iii Fantasie Champetre
- 12 - Suite In D: Iv Gavotte Et Double
- 13 - Suite In D: V Gigue
- 14 - Suite In D: Vi Bransle De Village
- 15 - Suite In D: Vii Rigaudon
- 16 - Suite In D: Viii Menuets I-Iv
- 17 - Suite In D: Ix Symphonie
- ************************************************
- 1 - Les Elemens Le Cahos
- 2 - Air Pour Les Violons (La Terre Et L'Eau) - Chaconne (L'Air)
- 3 - Ramage (L'Air)
- 4 - Rossignolo
- 5 - Loure
- 6 - Tambourin
- 7 - Sicillienne
- 8 - Caprice
- 9 - Suite In A Minor Prelude
- 10 - Fantasie
- 11 - Tombeau De Mr Meliton
- 12 - Rondeau Moitié Pincé Et Moitié Coup
- 13 - Chaconne
- 14 - Sarabande Grave
- 15 - Le Petit Badinage
- 16 - Rondeau Le Troulleur
- 17 - Folies D'Espagne
- Palladian Ensemble - group
99.00 (109.00) PLN
2 HDCD :
Nr kat.: CKD323Label : Linn Records
(fragment recenzji) Od chwili wtargnięcia szturmem na muzyczne proscenium Europy, brytyjski The Palladian Ensemble urósł był do rangi najprzedniejszych komentatorów kameralnej muzyki dawnej, przedkładając ją z urzekającą sensualnością i niekwestionowaną maestrią tudzież gracją, okraszającą jej nienaganne struktury inteligentną a błyskotliwą ingrediencją. (...) W introdukcji do misterium filozofii, Pierre Vicot rozważał: „Naszą sztukę można posiąść na dwa sposoby, to znaczy przez nauczanie mistrza, i nie inaczej, z ust do ust, a także za inspiracją i objawieniem boskim – lub też z książek, które są bardzo ciemne i pogmatwane; a żeby w nich odnaleźć zgodność i prawdę, trzeba być wielce przenikliwym, cierpliwym, pracowitym i czujnym”. Śmiem podejrzewać, iż członkowie The Palladian Ensemble w olśniewającej konfiguracji nie pozwalającej na udatną imitację, posiedli enumerowane przymioty, a zwinność i gładkość, z jaką poruszają się oni po odrębnych obszarach kulturowych, odległej epoce, filozoficznych i religijnych archetypach, są niepojęte. Przekuwając rozległą wiedzę ludzkości w dzieło sztuki o ponadczasowej wartości, palladiańscy artyści urzeczywistnili intymne marzenia o nadprzyrodzonej posturze sztuk, dając świadectwo zdumiewającego duchowego i kulturowego rozkwitu cywilizacji dojrzałego baroku; ery niewiarygodnej bujności, w obliczu której „my zaś, którzy chełpimy się naszą cywilizacją, czyż nie jesteśmy w gruncie rzeczy zgrzybiałymi barbarzyńcami?”(Teofil Gautier). Andrzej Osiński. Muzyka21, marze 2009
