Ta strona wykorzystuje mechanizm ciasteczek (cookies) do poprawnego działania. Więcej informacji na stronie Polityka Prywatności. Zamknij.

Logowanie

MOZART, Scottish Chamber Orchestra, Sir Charles Mackerras

Symphonies 38 - 41

  • Charles Mackerras - SCO / Mozart, Symphonies No.38 (Prague) and No.39
  • 01. Symphony No.38 (Prague) in D, I. Adagio - Allegro (17:44)
  • 02. Symphony No.38 (Prague) in D, II. Andante (11:18)
  • 03. Symphony No.38 (Prague) in D, III. Finale: Presto (7:46)
  • 04. Symphony No.39 in E-flat, I. Adagio - Allegro (9:50)
  • 05. Symphony No.39 in E-flat, II. Andante con moto (8:02)
  • 06. Symphony No.39 in E-flat, III. Menuetto (Allegretto) & Trio (4:22)
  • 07. Symphony No.39 in E-flat, IV. Finale: Allegro (7:50)
  • CD 2
  • Symphony No 40 in G minor, K.550,
  • Symphony No 41 in C major, K.551
  • Sir Charles Mackerras - conductor
  • Scottish Chamber Orchestra
  • MOZART

Produkt w tej chwili niedostępny.

PŁYTA ROKU BBC Music Magazine 2009 Awards

Oto najważniejsze nagrody i wyróżnienia dla tego kongenialnego nagrania!

Awards Won
• Disc of the Year Award 2009. BBC Music Magazine
• Orchestral Award 2009. BBC Music Magazine
• Symphonic Works Award 2009. Midem Classical Awards
• Choc de l’année 2008. Le Monde de la Musique
Commendations
• Best Classical Record of 2008. The Sunday Times
• Best Classical Record of 2008. HMV Choice
• A disc of the year. BBC Radio 3’s CD Review
• A disc of the year. BBC Radio 4’s Front Row
• A disc of the year. Classic FM’s The New CD Show
• Gramophone Recommended. Gramophone
• Classical CD of the Week. The Sunday Times
• Orchestral Disc of the Month. BBC Music Magazine
• Album of the Month. HiFi News
Five star reviews
The Sunday Times
The Guardian
The Times
Audiophile Audition
The Herald
BBC Music Magazine
SA-CD.net
The Guardian
MusicOMH.com
The Week
UK Chart
• Entered the UK Classical Chart at Number 7
• Stayed in the Top 20 for four weeks


***************************
Last Four Symphonies Mozarta w wykonaniu Scottish Chamber Orchestra i Sir Charlesa Mackerrasa wpisano do pierwszej dzisiątki najlepszych tytułów muzyki klasycznej w Wielkiej Brytanii.
To fantastyczne, że podstawowy repertuar klasyczny w dalszym ciągu ekscytuje melomanów- mówi Caroline Dooley, Business Manager Linn Records. Media często rysują katastroficzne wizje końca muzyki klasycznej. Tym bardziej jesteśmy zadowoleni, widząc, że ta płyta cieszy się tak dużym powodzeniem już od pierwszego tygodnia, kiedy to melomani z wielką determinacją zabiegali o zdobycie tego nagrania. Sir Charles Mackerras powiedział, że sukces płyty i zajęcie przez nią 7. miejsca na liście Top 10 „mile go połechtało.”
- Ta płyta to jak powiew świeżego powietrza - mówi Matt Groom, szef działu muzyki klasycznej brytyjskiego dystrybutora – RSK Entertainment.
Linn Records dowodzi tym nagraniem, jak ambitne są ich plany. Ostatni ich wielki sukces to MESSIAH Haendla w wykonaniu Dundein Consort, nagranie które zdobyło nagrodę prestiżowego czasopisma Gramophone oraz nagrodę w kategorii muzyki klasycznej festiwalu w Cannes 2008. Ponadto, wytwórnia uzyskała tytuł „Produkt roku” od amerykańskiego wydawnictwa „Stereophile” za jakże innowacyjy sposób sprzedawania muzyki w postaci plików elektronicznych.
------------------------

“These marvellous studio recordings of Mozart's last four masterpieces are possibly their finest record to date. I don't know more enthralling accounts of the G minor and the Jupiter on disc.” The Sunday Times
“In their regular work together, Charles Mackerras and the Scottish Chamber Orchestra have developed a distinctive and very effective style, one that combines the best of both the modern and the period-instrument performing styles. Altogether, these are the finest versions of Mozart's greatest symphonies to have appeared on disc in years.” The Guardian
-----------------------------
This eagerly anticipated addition to the Scottish Chamber Orchestra series sees Mozart specialist Sir Charles Mackerras deliver a truly memorable recording of Mozart’s four last symphonies.
• Sir Charles’s fruitful partnership with the SCO has been evident since their highly successful recording of “Mozart Requiem” (CKD 211) was received to wide critical acclaim in 2003. Their special relationship and musical synchronicity makes “Mozart Symphonies Nos 38 – 41” equally exhilarating.
• The ‘Vienna’ Symphonies show Mozart at his most diverse, both in musical content and in Orchestral colouration.
• Notable firsts include Mozart’s use of clarinets rather then traditional oboes as the main woodwind instrument in Symphony No 39 and the introduction of a new orchestral colour in the form of muted violins in the ‘Jupiter’.
• Sir Charles Mackerras, the SCO’s Conductor Laureate, has produced numerous awardwinning recordings, performed fifty times at the Edinburgh Festival and in 2005 was the first recipient of the ‘Queen’s Medal for Music’.
• The Orchestra has a large international fan base following recent performances in Spain, Belgium, Germany, Austria, Switzerland, Spain, the USA, Portugal and the Netherlands.
• The SCO’s previous Mozart recordings have been critically acclaimed; “Mozart Serenades” and “Mozart Wind Concertos” each consistently received four and five star reviews and BBC Music Magazine named Sir Charles Mackerras’s “Mozart Requiem” a ‘Benchmark Recording’ in January 2007.
=======================


Muzyka21:

Nagranie, które mam przyjemność przedstawić, to prawdziwa rewelacja! Nic dziwnego, że od kilku tygodni robi furorę na Zachodzie. Najnowsza produkcja Linn Records to dwupłytowy album zawierający 4 ostatnie symfonie Wolfganga Amadeusza Mozarta w mistrzowskim wykonaniu Szkockiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją sir Charlesa Mackerrasa. I to ci włażenie artyści są największą siłą sprawczą sukcesu tej interpretacji.
Mój szczególny zachwyt kieruję w stronę znakomitego dyrygenta, który w wieku 82 lat znajduje się w swojej szczytowej formie, w każdym takcie występu pokazuje takie mistrzostwo we władaniu zespołem, że jego koncepcje w połączeniu z żywą, pełną zaangażowania, na najwyższym poziomie grą muzyków, po prostu zachwycają i przynoszą fenomenalny efekt końcowy. Skupiony, energiczny, bez żadnych niepotrzebnych gestów czy afektów, daje interpretację porywającą. Nie byłoby tego bez fantastycznie dysponowanej orkiestry, z którą Mackerasa łączą już wieloletnie artystyczne więzy, wzajemna sympatia i porozumienie. Wykonawcy grają co prawda na współczesnych instrumentach, ale wykorzystują interpretacyjne zdobycze nurtu historycznego, co przejawia się w perfekcyjnym odczytaniu i realizowaniu zapisów w partyturze, bardzo szybkich tempach, pozbyciu się wibrata, efektownych zmianach i gradacjach dynamiki, nagłych kontrastach, gwałtownych akcentach, wyeksponowaniu kotłów i sekcji blachy, które oszałamiają swoim blaskiem i potęgą, jak np. w Jowiszowej czy samym początku Symfonii Es-dur. Przyznam, że takie rozwiązanie bardzo mi się podoba, dzięki czemu cała kreacja jest efektowna, porywająca, pełna nadzwyczajnej świeżości i energii. Muzycy subtelnie kształtują frazy, posługują się pełnym, barwnym dźwiękiem, wydobywanym z niezwykłą precyzją intonacji, ich artykulacja zachwyca bogactwem i klarownością przekazu, co zawdzięczać należy właściwemu wykorzystaniu poszczególnych sekcji instrumentalnych, ich odpowiedniej równowadze i wielości brzmieniowych odcieni. Co ważnie, muzyka rozwija się naturalnie, żywiołowo, jakby sama z siebie, co jest idealną realizacją pojęcia muzykowania w najlepszym sensie tego słowa. Całość rewelacyjnej produkcji uzupełnia świetna realizacja techniczna. Przy okazji nachodzi refleksja, że ten album może być lekcją poglądową dla muzyków i melomanów, jak należy wykonywać dzieła austriackiego geniusza, a od znakomitego kapelmistrza mogłyby się uczyć nawet najsłynniejsze współczesne „gwiazdy” batuty, pupile niektórych krytyków i stacji radiowych. Po słuchaniu albumu Linn Records szaleństwa Jacobsa czy Minkowskiego jawić się dla mnie mogą jedynie jako zupełnie nieistotne igraszki, bez znaczenia i treści, w żadnym stopniu niewytrzymujące porównania z tą znakomitą kreacją.
Uważam, że bez żadnej przesady album niniejszy można uznać za jedną z ciekawszych i najwybitniejszych pozycji w mozartowskiej dyskografii. Pod względem jakości interpretacji nagranie sytuuje się na najwyższej półce. Warto polegać na kreacjach sir Charlesa Mackerrasa, albowiem jego nazwisko jest synonimem największego artystycznego kunsztu. Gwarantuję, że w tak wybornej, energetyzującej kreacji szkockich muzyków i australijskiego dyrygenta obcowanie ze szczytem symfonicznej twórczości Wolfganga Amadeusza będzie czystą rozkoszą. Nic dziwnego, że wyróżnienie tego tytułu jako płyty miesiąca jest dla recenzenta oczywistością.
Paweł Chmielowski

 

Razem z tą płytą inni Melomani kupowali: