Greg Cohen był basistą w formacji Johna Zorna "Masada". W ciągu pięciu lat wspólnego muzykowania potwierdził, że jest jednym z najlepszych wirtuozów tego instrumentu na świecie. Swojej aktywności nie ograniczał jednak tylko do muzykowania. Był m.in. aranżerem i producentem jednej z najlepiej sprzedających się płyt na świecie w 1966 roku - albumu Madeleine Peyroux. Był także przez ostatnią dekadę dyrektorem muzycznym Toma Waitsa. Jedną z cech podkreslanych przez krytyków analizujących karierę Cohena jest jego fantastyczna umiejętność łączenia dokonań przeszłości z wyzwaniami muzycznymi przyszłości. Do nagrania tej płyty Cohen zaprosił najlepszych współczesnych muzyków jazzowych, m.in.: trębacza Dave Douglasa i saksofonistę Scotta Robinsona. Na zawartość płyty złożyły się dwa standardy Ellingtona: "Way Low" z roku 1919 oraz "Creole Rhapsody" z 1931 roku, a także kompozycja Buda Powella "So Sorry, Please" na fortepian, bass i perkusję. Poza tym sześć niezwykle barwnych i oryginalnych kompozycji Cohena, potwierdzajacych jego umiejętność łączenia dawnego z nowym.