Legendarny pianista - nauczyciel Herbie Hancocka

Brzmienie Mapleshade... Podobnego nie znajdą Państwo nigdzie indziej na świecie. Czym się wyróżnia? Brutalną, wręcz porażającą prawdą naturalnego brzmienia. Dźwięki instrumentów brzmią zrazu niecodziennie. Uzupełnia je genialna wprost scena. Muzycy grają razem, patrzą sobie w oczy, gestykulują, podkreślają emocje gestami, minami, pozą ciała. Wzajemnie się motywują, dialogują. I to słychać w sposób wręcz namacalny. Bo ta właśnie realność lub realizm to kolejny element zaskoczenia od pierwszych sekund odsłuchu tych nagrań. Wszyscy Państwo poczują metafizyczne drgniecie organizmu. Całego, warz z nim i duszy. Bo nie są Państwo przygotowani na dźwięk tak NATURALNY. I idę o zakład... O zakład, ze po kilku sekundach poczują Państwo lekką dezorientację. Nie będą Państwo wiedzieli, co jest tu ważniejsze: brzmienie czy treść. Albo: treść ma znaczenie wtórne wobec takiego brzmienia! Jest też trzecia możliwość: cóż za treść! Ileż zyskuje muzyka dzięki TAKIEMU brzmieniu! Nawet najbardziej awangardowa Czyżby dowód na istnienie 'czystej formy'?! Chris is an AMAZING pianist. I've never been so moved by ballads. He's played with legends (Charlie Parker, Sonny Stitt, Sonny Rollins, Gene Ammons, Clifford Brown, Stan Getz) and he's become a legend. Chris' most famous student, Herbie Hancock, testifies: "Chris Anderson is a master of harmony and sensitivity' After hearing him play just once, I begged him to let me study with him" His sound is utterly unique. Imagine the lushness of Ellington, the off-centered cadences of Monk, and the harmonic inventiveness of Debussy mixed with a potent scent of the blues,” according to Fred Kaplan. We've captured Chris' spacious, beautifully sustained chords with warm, ultra-detailed sound.