Edycja Limitowana - NUMEROWANA - 1000 egzemplarzy w skali światyowej
János Starker i György Sebők urodzili się na Węgrzech na początku ubiegłego wieku. Przyjęci do renomowanej Szkoły Muzycznej im. Franciszka Liszta w Budapeszcie, później wyemigrowali do USA i są emerytowanymi profesorami w Szkole Muzycznej Uniwersytetu Indiana w Bloomington. Dwaj niepoprawni palacze, niekiedy skażeni niesprawiedliwą reputacją surowości i szorstkości, byli i są niewrażliwi na muzyczne mody, a jednak pociąga ich różnorodność muzyki, fascynują się jej barwami i mają jeden wzniosły cel: służyć swojemu dziełu – co demonstrują na płycie „The Unreleased Berlin Studio Recordings 1963”, nagranej 24 października 1963 roku w legendarnej kabinie nadawczej nr 3 Berlińskiej Rozgłośni Radiowej. Starker i Sebők uwewnętrznili estetykę Prokofiewa: „Kultywuję melodię, a także staram się wnosić do moich dzieł uczucia i emocje, pomimo tych, którzy nazywają mnie kubistą i dodają, że systematycznie unikam wszelkich czynników emocjonalnych czy romantycznych, dążąc wyłącznie do obiektywizmu”. Na drugim krańcu spektrum znajduje się hiszpańska namiętność – a nawet melancholia, która wyraża się w dwóch utworach Granadosa i De Falli, a do której Starker i Sebők podchodzą z entuzjazmem i zapałem. Ostatnim utworem jest pierwsza sonata na violę da gamba i klawesyn – część cyklu trzech sonat Bacha. Sonaty te nie odwołują się do stylistycznych osobliwości violę da gamba. Prawdopodobnie pierwotnie zostały napisane na inne instrumenty i dlatego naturalnie nadają się do transkrypcji na wiolonczelę i fortepian. W Sonacie G-dur BWV 1027, prezentowanej przez obu wykonawców, piękno kontrapunktu zostaje sublimowane. Bogato odrestaurowane nagranie jest dostępne w limitowanej edycji (2000 egzemplarzy) – na 180-gramowym winylu 33 obr./min, nagranym przez Simona Garcię i Marciaca. Lakierowane nagrania zostały stworzone przez uznanego Kevina Graya. „The Lost Recordings” jest cenione na całym świecie za zachowanie bezcennego dziedzictwa muzycznego i niezrównaną jakość renowacji metodą Phoenix Mastering™. „János Starker & György Sebők – The Unreleased Berlin Studio Recordings 1963” to również audiofilskie objawienie, pokazujące, jak fantastycznie mogą brzmieć stereofoniczne nagrania mono. (tłum. mech. AI)