Zadebiutował w 1927 roku, zastępując przy pulpicie swojego ojca podczas spektaklu "Poławiaczy pereł". Międzynarodową sławę zdobył po inscenizacji "Tannhäusera" Wagnera na festiwalu w Bayreuth. Był jednym z trzech dyrygentów obcokrajowców (wraz z Toscaninim i de Sabatą), który w owym czasie występował w Niemczech. Brał udział w tournee wraz z Wiedeńska Orkiestrą Filharmoniczną, dyrygował gościnnie w Filharmonii Berlińskiej. Znany jest głównie z interpretacji dzieł niemieckich i austriackich mistrzów. W 1946 roku podpisał kontrakt z Pathé Records, dzięki czemu na płytach znalazły się orkiestrowe wykonania francuskich kompozytorów oraz kompletny cykl dziewięciu symfonii Beethovena - nagranych z Berlińskimi Filharmonikami.