Ta strona wykorzystuje mechanizm ciasteczek (cookies) do poprawnego działania. Więcej informacji na stronie Polityka Prywatności. Zamknij.

Logowanie

MOZART, Royal Philharmonic Orchestra

Wind Serenades No 12 & No 10

  • Serenade K388 No 12 in C Minor ‘Nacht Musique’
  • 1. I Allegro 8:03
  • 2. II Andante 3:58
  • 3. III Menuetto in Canone 4:19
  • 4. IV Allegro 6:39
  • Serenade K361 No 10 in Bflat Major ‘Gran Partita’
  • 5. I Largo 9:21
  • 6. II Menuetto 8:51
  • 7. III Adagio 5:10
  • 8. IV Menuetto – Allegretto 4:56
  • 9. V Romanze - Adagio 6:13
  • 10. VI Tema con Variazioni 9:48
  • 11. VII Rondo 3:41
  • Total Playing Time: 71:23
  • Royal Philharmonic Orchestra - orchestra
  • MOZART
Add to Basket

79.00 PLN

pliki FLAC HRx:

Nr kat.: NAIMHD126
Label  : NAIM Records
Add to Basket

49.00 PLN

CD:

Nr kat.: NAIM117
Label  : NAIM Records

Pierwsza w katalogu NAIM AUDIO płyta z plikami STUDIO MASTER 24bit/88,2kHz, do odtworzyenia z dysku komputerowego, przy zastosowaniu specjalistycznej karty dźwiękowej lub z komputera, który ma wbudowaną kartę obsługującą pliki 24bit/88,2kHz. PONADTO!! W tym samym opakowaniu - klasyczna płyta CD, jak zawsze, z typową dla NAIMa perfekcyjną jakością nagrania. Dla zainteresowanych odtwarzaniem plików o jakości mastera studyjnego - kilka porad praktycznych, w odniesieniu do nagrań oferowanych przez Reference Recordings; pliki NAIMa należy traktować identycznie: 1. Czym jest HRx? Tym symbolem określiliśmy pliki WAV nagrane w bardzo wysokiej rozdzielczości, które umieszczone są na nośniku DVD-R. Jest to idealna kopia nagrań studyjnych zrealizowanych przez Reference Recordings podczas masteringu. Jest to najwyższa dostępna jakość dla dźwięku dwukanałowego! 2. Dlaczego Reference Recordings zdecydowało się na wydawanie HRx? RR niezwykle szanuje swoich sympatyków, którzy poszukują nagrań o najlepszych walorach, i to pod każdym względem. Reputacja RR nakazuje, by stan ten podtrzymywać i rozwijać. Przypomnijmy – zaczynaliśmy od zapisywania sesji studyjnych na taśmach analogowych. Potem przyszłą era dźwięku cyfrowego. Ale nie zadawalała nas ich jakość w próbkowaniu 16 bit. Poprawiliśmy ją wprowadzając jako pierwsi HDCD (High Definition Compatible Digital). Jednym z twórców procesu tworzenia płyt HDCD jest nasz guru techniki nagrań – Keith O. Johnson. Wielu melomanów potwierdza, że płyty HDCD są najlepszymi nagraniami cyfrowymi w historii. Obecnie, nagrywamy w próbkowaniu wyższym - 176.4 kHz/ 24 bit, włączając w to proces kodowania HDCD. Postanowiliśmy więc, by podzielić naszą radość, realizatorów, obcujących na co dzień z nagraniami o nadzwyczajnej jakości – z naszymi sympatykami i melomanami na całym świecie. Postanowiliśmy więc udostępnić Państwu materiały źródłowe w formacie, który nazwaliśmy HRx. HRx – to jakość dźwięku jaka dotychczas była dostępna tylko dla nas, w reżyserce studia nagraniowego. Jak każda wytwórnia płyt specjalizująca się w wydawaniu nagrań wysokiej jakości, czuliśmy się bardzo ograniczeni przez obecne formaty: LP, CD, SACD, DVD-A, etc. Tylko nasi inżynierowie mogli w pełni nacieszyć się pięknem naszych nagrań. WSZYSTKIE klasyczne formaty obniżają jakość brzmienia uzyskiwanego na taśmach montażowych. Powodem są ograniczenia samego formatu, bądź sprzętu używanego do odsłuchu. Odsłuch muzyki przy pomocy komputera to tak, jak wejście w nowy świat! Świat Hr.! Winszujemy odważnym melomanom, którzy zdecydowali się być pionierami! Pliki WAV umieszczone na płytach HRx to dokładnie te same pliki, które posiadamy na naszych systemach montażowych. Od teraz, każdy właściciel komputera zdolnego do odtwarzania tych plików, może nacieszyć się pełnią dźwięku naszych materiałów źródłowych. 2. Jakie są wymagania sprzętowe do odsłuchu formatu HRx? Państwa komputer musi mieć możliwość odczytywania płyt DVD-R i odtwarzania plików WAV. Program używany do odsłuchu i karta dźwiękowa muszą obsługiwać próbkowanie 176.4 kHz, 24 bit. Państwa komputer musi posiadać wystarczająco dużą przestrzeń dyskową, aby przenieść dane z płyty DVD-R na dysk twardy. Materiał muzyczny wydany na płycie HRx może zająć nawet 4.7 GB. A więc – mamy już piki na naszym dysku. Teraz potrzebny jest nam specjalny odtwarzacz programowy. W naszej ocenie najlepiej spisuje się Media Monkey. Aby w pełni usłyszeć jakość tych nagrań, zalecamy wyposażenie komputera w kartę dźwiękową o bardzo wysokiej jakości, o bardzo niskim stopniu zniekształceń (my stosujemy profesjonalną kartę dźwiękową Lynx AES16 AES-EBU). Wiele firm oferuje równie doskonałe karty, wewnętrzne i zewnętrzne. Potrzebują Państwo więcej informacji na powyższy temat? Zalecamy czytanie forum dyskusyjnego na temat odtwarzania nośników wysokiej jakości na komputerze - www.computeraudiophile.com 3. Czy HRx działa na komputerach Mac? Tak, komputery Mac są w stanie odtworzyć nasze pliki w takiej samej jakości jak komputery PC z systemem Windows XP i lepszym. Wystarczy posiadać kartę dźwiękową obsługującą wysokie próbkowanie i program iTunes. 4. Czy Reference Recordings nie będzie już wydawało płyt CD? Nagrywamy wspaniałe płyty CD i nie planujemy odejścia od tego formatu. Płyty CD w dalszym ciągu cieszą się dużą popularnością wśród melomanów. 4. Czy Reference Recordings wyda wszystkie tytuły na HRx? Nie. Tylko wybrane tytuły zostaną wydane w formacie HRx. 5. Dlaczego oferują Państwo pliki umieszczone na płycie DVD-R zamiast ułatwić melomanom pobierania tych plików z Internetu? Pliki WAV zapisane bez kompresji są bardzo duże. Ich ściągnięcie blokowałoby sieć i komputer na długi czas. Uznaliśmy, że większość naszych klientów wolałoby otrzymać płytę DVD-R. Reference Recordings oferuje możliwość pobrania plików w innych próbkowaniach: Jakość CD 44.1 kHz ze strony hdtracks.com oraz pliki o niższej jakości ze sklepów sprzedających pliki MP3. Planujemy wprowadzanie plików 88.2/24 bądź 96/24 do oferty hdtracks.com w ciągu najbliższych kilku miesięcy. 6. Jaki jest koszt jednej płyty HRx? Płyty będą dostępne w Europie w cenie 45 EUR. 7. Jaka jest rozdzielczość dźwięku na płytach HRx? Te płyty, które właśnie ukazały się na rynku mają próbkowanie 176.4 kHz / 24 bit. Być może, w przyszłości wydamy płyty w próbkowaniu 88.2 kHz / 24 bit, gdyż część naszych taśm montażowych zawiera materiał starszy, nagrywany w niższym próbkowaniu, kiedy to uzyskanie 176.4 kHz nie było jeszcze możliwe. 8. Jaka jest zaleta posiadania nagrania w formacie HRx? Zaletę posiadania tych plików najlepiej możemy zilustrować porównując je do normalnych płyt CD. Na takiej płycie mamy dwa kanały w rozdzielczości 44.1 kHz / 16 bit. Oznacza to, że informacje o dźwięku pobierane są 44 100 razy w ciągu jednej sekundy i każdy taki pojedynczy wycinek zapisany jest na 16 bitach. Przy rozdzielczości 176.4 kHz / 24 bit, informacje o dźwięku pobierane są 176 400 razy w ciągu sekundy i każdy wycinek zapisany jest na 24 bitach. Czyli uzyskujemy 4 razy więcej informacji w ciągu jednej sekundy, a te informacje zapisane są na większej ilości bitów, dając w efekcie znacznie więcej informacji o brzmieniu. Jest to bardzo duży przyrost informacji. Możemy to porównać do drukarek. Im większa ilość punktów na cal kwadratowy (dpi) tym obraz wydrukowany jest bardziej klarowny i przejrzysty. Przy 176.4/24 o wiele lepiej słychać głębię i teksturę dźwięku, który tym samym staje się bogatszy i ciekawszy. Realizm tego dźwięku zapewni jednocześnie znacznie bardziej przyjemne i relaksujące wrażenia. Tę różnicę naprawdę słychać! 9. Jak należy używać płyt HRx? Zawartość płyty DVD-R powinna zostać przegrana na dysk Państwa komputera, z którego będą państwo je odtwarzali. 10. Czy potrzebne jest połączenie z siecią Internet? Nie, pliki WAV umieszczone są na płycie DVD-R i to ona jest źródłem, z którego należy pobrać pliki na Państwa dysk twardy. 11. Czy można odtwarzać płyty HRx na odtwarzaczach DVD, CD lub SACD? Nie, te płyty nie będą działały na odtwarzaczach DVD, CD lub SACD. Na rynku pojawiły się już specjalne komputery, które służą wyłącznie do odsłuchu plików muzycznych w bardzo wysokiej jakości. Niemniej – zapewniam – państwa komputer lub szczególnie laptop, wyposażony w odpowiednią kartę dźwiękową będzie w stanie obsłużyć tak wysokie próbkowanie, zapewniając Państwu dostęp do nigdy wcześniej niedostępnych wrażeń i doznań. HRx To prawdziwa rewolucja! Profesjonalna jakość, z profesjonalnego studia – w domowym atelier! Kilka uwag praktycznych, wynikających z testów w naszym pokoju odsłuchowym. Wariant I - Komputer stacjonarny wyposażony w kartę Audiotrack Prodigy HD2, wewnętrzną i oprogramowanie freewarowe – foobar2000. Na pierwszy rzut oka – zaskoczeniem jest foobar, program ascetyczny w wyglądzie, doskonały w nawigacji, z możliwością wszechstronnej rozbudowy i organizacji, a nade wszystko – pracujący w trybie 192 kHz i 24 bit. Sterowanie kartą – bezproblemowe. Jakość reprodukowanego dźwięku – bez zastrzeżeń. Zaskoczeniem jest jedynie fakt, że muzyka z plików formatu HRx jest zapisana „ciszej” o 6 decybeli. (co wynika z faktu, ze pliki te zakodowane są równocześnie w formacie HDCD, który obniża glośność dźwięku o 6dB). I TO JEST UWAGA NAJWAŻNIEJSZA dla osób rozpoczynających eksperymentowanie z HRx. Należy potencjometr wzmacniacza UTRZYMAĆ na niższym poziomie, bowiem rozpiętość dynamiczna tych nagrań jest OLBRZYMIA! Obcujemy z muzyką nagrana tak, jak brzmi ona w rzeczywistości. Dla potrzeb normalnych CD – całość materiału w procesie masteringu jest „normalizowana – partie cichsze w naturze - są w studiu wzmacniane, a sekwencje forte – są przyciszane. TU MAMY DO CZYNIENIA Z CZYSTYM ŹRÓDŁEM. Coś wspaniałego! Wariant II - Laptop i karta zewnętrzna EMU 0202 USB. Oprogramowanie – jak wyżej. Wrażenia odsłuchowe – na poziomie nie odbiegającym od przykładu poprzedniego. Niemniej – korzystanie z laptopa, możliwość swobodniejszej organizacji całego toru i ciszej pracujące wentylatory – są istotnym bonusem! Kartę EMU 0202 USB zamieniliśmy na model wyższy - EMU 0404 USB. Lepsze wzmacniacze i bardzo wygodny potencjometr sumy. Oczywiście – każdy może spróbować poeksperymentować z kartą Lynx AES16 AES-EBU, taką samą, z jakiej korzysta Reference Recordings przy nagrywaniu i reprodukcji swoich nagrań. Ta karta kosztuje jednak ponad 2000 zł i wymaga użycia zewnętrznego przetwornika. Oferujemy Państwu pomoc w promocyjnym zakupie wymienionych kart. Wspólnie z naszym partnerem – Sound !mport – przygotowaliśmy wyłącznie dla sympatyków Clubu CD poniższe karty z 10% rabatem: 1. Audiotrack Prodigy HD2 2. EMU 0202 USB 3. EMU 0404 USB ************** The combination of wind instruments known as a ‘Harmonie’ ensemble – generally pairs of oboes, clarinets, bassoons and horns – was very popular in Austria and Bohemia in the late eighteenth century, with fine works composed for it by Haydn, Beethoven and Hummel as well as many lesser composers such as Krommer, Mysliveček and Druschetzky. The music usually took the form of a ‘Divertimento’ or ‘Serenade’, a leisurely collection of numerous movements intended to provide a pleasant background to a banquet or other occasion, frequently out of doors. Mozart wrote several such works (and others are spuriously attributed to him); one evening, he was agreeably surprised to be serenaded by one of his own serenades (in E flat, K375) outside his window, just as he was going to bed. The C minor Serenade, K388, is a very different kind of work, written with far more care and intensity than such a piece would normally be expected to receive. The circumstances and date of its composition are unknown. Unusually, it is in a minor key, Mozart’s darkest and most serious C minor; and, instead of the usual assemblage of several movements, it is laid out in four tightly structured movements, like a symphony. The first movement opens with a sinister unison fanfare and proceeds in a series of disconcerting juxtapositions of loud and soft, with unexpectedly displaced accents and sudden silences, although a graceful second subject melody provides welcome relief. In contrast, the beautiful Andante is calm and unhurried, making the most of the velvety sonorities available from the Harmonie ensemble. The Menuetto is a two-voice canon (in which the second line imitates the first exactly), with savage offbeat accents like the equivalent movement in Mozart’s G minor Symphony, No. 40. The central C major Trio section is a tiny masterpiece of contrapuntal writing; the second oboe is answered by the first with the same music upside down, and their two voices are answered by the two bassoons similarly imitating each other in mirror-fashion. The final Allegro is a set of variations on a hushed, urgent theme in C minor. All the instruments – particularly the bassoons – take turns to whip up the excitement, until the sky clears with a tranquil interlude in E flat, featuring quiet horn calls. The brooding C minor theme returns, finally turning to bright C major for the closing pages.