Logowanie
OSTATNIE EGZEMPLARZE
Jakość LABORATORYJNA!
ORFF, Gundula Janowitz, Gerhard Stolze, Dietrich-Fischer Dieskau, Deutsche Oper Berlin, Eugen Jochum
Carmina Burana
ESOTERIC - NUMER JEDEN W ŚWIECIE AUDIOFILII I MELOMANÓW - SACD HYBR
Winylowy niezbędnik
ClearAudio
Essence MC
kumulacja zoptymalizowana: najlepsze z najważniejszych i najważniejsze z najlepszych cech przetworników Clearaudio
Direct-To-Disc
PIAZZOLLA, ChamberJam Europe
Tangos del Ángel y del Diablo
Direct-to-Disc ( D2D ) - Numbered Limited Edition
HINDEMITH, JANACEK, William Steinberg, Claudio Abbado
Symphony Mathis der Maler / Sinfonietta / Konzertmusik for Brass and Strings
Nagranie dostępne w formatach i na nośnikach:
Płyta CD, bezpośrednia kopia z kompuetra masteringowego, na Gold CD-R
HQCD (High Quality Compact Disc) Płyta do odtworzenia w każdym typie czytników CD i DVD
Studyjny plik FLAC o rozdzielczości 24bit 192khz
Elementy toru masteringowego
• Digital: Digital Audio Denmark AX24 Analog to Digital Converter
• Lynx AES16 used for digital I/O Antelope Audio Isochrone OCX Master Clock
• Weiss Saracon Sample Rate Conversion Software Weiss POW-r Dithering Software
• Analog: Studer 810 Reel to Reel with JRF Magnetics Custom Z Heads & Siltech wiring
• Aria tape head pre-amp by ATR Services
• Manley Tube Tape Pre-amps Modified by Fred Volz of Emotive Audio
• Cables: Purist Audio Design, Pure Note, Siltech
• Power Cords: Purist Audio Design, Essential Sound Products
• Vibration Control: Symposium Acoustics Rollerblocks,Ultra platforms, Svelte shelves
• Sonic Studio CD.1 Professional CD Burner using Mitsui Gold Archival CD's
***********************
Robert Witrak - meloman, audiofil, inżynier jest jednym z nielicznych na świecie kolekcjonerów analogowych taśm z nagraniami wykonanymi w technologii zapisu na dwóch i czterech ścieżkach. Słowem – zbiera taśmy magnetofonowe z profesjonalnie zarejestrowanymi koncertami wielkich orkiestr, słynnych solistów i sławnych dyrygentów. Zbiera materiały źródłowe, najlepsze pod względem jakości i wierności brzmienia, nie przetworzonych, bez ingerencji bezdusznej elektroniki. I, co najważniejsze – utrwalonych w złotych latach współczesnej fonografii. To nagrania o jakości Living Stereo, Mercury Living Presence czy Everest!
Wiele z tych rejestracji uzyskało już status „public domain” – wygasły do nich majątkowe prawa autorskie, nie ma więc ograniczeń formalno-prawnych by pozostawały one w sejfach i magazynach kolekcjonerów. Te cymelia, unikatowe rejestracje, koncerty o wartości historycznej nie mniejszej niż ich walory artystyczne, mogą więc wejść do obiegu kulturowego całego świata. Dzięki firmie HDTT. High Definition Tape Transfers.
Proces reprodukcji tych archiwalnych nagrań zaczyna się od starannego przygotowania taśmy-matki. Musi ona być nie tylko przechowywana w szalenie rygorystycznie warunkach (odpowiednia temperatura, wilgotność, brak obciążeń mechanicznych, nieustanne przekładanie), ale także poddawana specjalistycznej konserwacji. W nieskazitelnym stanie technicznym, zarówno pod względem mechanicznym jak i elektronicznym, musi być utrzymywany cały tor dźwiękowy. Szczególnie ważna jest perfekcyjna praca magnetofonu i stan głowicy. To warunki rzeczywiście wiernego przeniesienia jakości nagrania analogowego na nośnik cyfrowy.
Efekt? Efekt tej benedyktyńskiej pracy, wykonanej z wielkiej miłością do doskonałej jakości muzyki, jest wprost oszałamiający.
NIE ZNAJDĄ PAŃSTWO DZIŚ NA RYNKU NAGRAŃ O JAKOŚCI - W ZAKRESIE DYNAMIKI I PRAWDY BRZMIENIA, A TAKŻE WARTOŚCI ARTYSTYCZNEJ - PORÓWNYWALNEJ ZE STANDARDEM WYZNACZONYM PRZEZ HDTT!
Jakość brzmienia da się porównać tylko do muzyki granej na żywo!
NOŚNIKI.
Aby było możliwe tak wierne odwzorowanie na nośniku cyfrowym jakości analogowego brzmienia, opracowano nowy nośnik i technologię jego przygotowania:
High Quality CD
Jest to nowy standard w dziedzinie zachowania jakości oraz wierności muzyki nagranej w technologii analogowej i przeniesionej na płytę kompaktową, do odtworzenia w każdym typie czytnika na świecie. Autorem tej technologii jest Taiyo Yuden. Wykorzystał on materiały o szczególnej przejrzystości i jednorodności, odpowiednio zabarwione, bezbłędnie wręcz przyjmujące nanoszone na nie informacje. Nagrywanie tych płyt jest procesem długotrwałym, odbywa się w czasie rzeczywistym. Moglibyśmy wręcz użyć określenia – direct-to-disc. Proces nagrywania odbywa się w urządzeniu, które generuje najniższy z notowanych dziś współczynnik błędów (jitter). Innymi słowy – uzyskujemy zapis o najwyższych parametrach. Jako źródło dźwięku wykorzystywany jest studyjny zmodyfikowany magnetofon stacyjny. Dźwięk przetwarzany jest następnie przez renomowane przetworniki Weiss digital A/D. W procesie masteringu używane są audiofilskiej klasy interkonekty oraz komponenty firmy Symposium, tłumiące wibracje i zakłócenia (pinch-rolki, osie, prowadnice).
Technologia HQCD pozwala wytworzyć najlepsze płyty CD na świecie. Dźwięk z nich płynący charakteryzuje się niesłychaną głębią i przejrzystością oraz lepiej rozłożoną sceną muzyczną.
Płyty HQCD nagrane przez HDTT – to zupełnie nowy, nieznany wcześniej wymiar i kosmos dźwięku!
DVD-Audio
Materiały z HDTT dostępne są także w postaci płyt DVD-Audio, do odtworzenia wyłącznie w czytnikach DVD i Blu-ray. Format 24/196 zapewnia nieporównywalną z klasycznymi czytnikami CD jakość odtwarzanej muzyki. Ta kwestia nie podlega żadnej dyskusji.
Pliki FLAC
Jednak najbardziej wyrafinowana postacią materiałów z HDTT są pliki flak o jakości 24bit/96kHz oraz 24bit/192kHz.
FLAC – to format bezstratnej kompresji dźwięku. W przeciwieństwie do innych kodeków dźwięku takich jak Vorbis, MP3 i AAC (każdy z nich powoduje niewielkie ale jednak wyraźnie odczuwane ingerowanie w strukturę danych, powoduje słyszalną kompresję), kodek FLAC nie usuwa żadnych danych ze strumienia audio. Otrzymujemy więc w wyniku dekompresji dźwięk tożsamy z pierwowzorem. Format FLAC jest dziś wykorzystywany przez większość oprogramowania do edycji i odtwarzania dźwięku. Powtórzmy – muzyka z plików FLAC nie ma żadnej konkurencji ze strony innych formatów czy nośników. Jest reprodukowana na wyższym poziomie niż z płyt HQCD.
To byłoby na tyle – chciałoby się przywołać pełne bezpretensjonalności zawołanie poety. Dzięki HDTT, HQCD oraz DVD-Audio a nade wszystko plików FLAC wchodzą Państwa w najbardziej intymny, niczym nie ograniczony związek z Jej Wysokością Muzyką.
Wielu wrażeń!
Nagranie dostępne w formatach i na nośnikach:
Płyta CD, bezpośrednia kopia z kompuetra masteringowego, na Gold CD-R
HQCD (High Quality Compact Disc) Płyta do odtworzenia w każdym typie czytników CD i DVD
Studyjny plik FLAC o rozdzielczości 24bit 192khz
Elementy toru masteringowego
• Digital: Digital Audio Denmark AX24 Analog to Digital Converter
• Lynx AES16 used for digital I/O Antelope Audio Isochrone OCX Master Clock
• Weiss Saracon Sample Rate Conversion Software Weiss POW-r Dithering Software
• Analog: Studer 810 Reel to Reel with JRF Magnetics Custom Z Heads & Siltech wiring
• Aria tape head pre-amp by ATR Services
• Manley Tube Tape Pre-amps Modified by Fred Volz of Emotive Audio
• Cables: Purist Audio Design, Pure Note, Siltech
• Power Cords: Purist Audio Design, Essential Sound Products
• Vibration Control: Symposium Acoustics Rollerblocks,Ultra platforms, Svelte shelves
• Sonic Studio CD.1 Professional CD Burner using Mitsui Gold Archival CD's
***********************
Robert Witrak - meloman, audiofil, inżynier jest jednym z nielicznych na świecie kolekcjonerów analogowych taśm z nagraniami wykonanymi w technologii zapisu na dwóch i czterech ścieżkach. Słowem – zbiera taśmy magnetofonowe z profesjonalnie zarejestrowanymi koncertami wielkich orkiestr, słynnych solistów i sławnych dyrygentów. Zbiera materiały źródłowe, najlepsze pod względem jakości i wierności brzmienia, nie przetworzonych, bez ingerencji bezdusznej elektroniki. I, co najważniejsze – utrwalonych w złotych latach współczesnej fonografii. To nagrania o jakości Living Stereo, Mercury Living Presence czy Everest!
Wiele z tych rejestracji uzyskało już status „public domain” – wygasły do nich majątkowe prawa autorskie, nie ma więc ograniczeń formalno-prawnych by pozostawały one w sejfach i magazynach kolekcjonerów. Te cymelia, unikatowe rejestracje, koncerty o wartości historycznej nie mniejszej niż ich walory artystyczne, mogą więc wejść do obiegu kulturowego całego świata. Dzięki firmie HDTT. High Definition Tape Transfers.
Proces reprodukcji tych archiwalnych nagrań zaczyna się od starannego przygotowania taśmy-matki. Musi ona być nie tylko przechowywana w szalenie rygorystycznie warunkach (odpowiednia temperatura, wilgotność, brak obciążeń mechanicznych, nieustanne przekładanie), ale także poddawana specjalistycznej konserwacji. W nieskazitelnym stanie technicznym, zarówno pod względem mechanicznym jak i elektronicznym, musi być utrzymywany cały tor dźwiękowy. Szczególnie ważna jest perfekcyjna praca magnetofonu i stan głowicy. To warunki rzeczywiście wiernego przeniesienia jakości nagrania analogowego na nośnik cyfrowy.
Efekt? Efekt tej benedyktyńskiej pracy, wykonanej z wielkiej miłością do doskonałej jakości muzyki, jest wprost oszałamiający.
NIE ZNAJDĄ PAŃSTWO DZIŚ NA RYNKU NAGRAŃ O JAKOŚCI - W ZAKRESIE DYNAMIKI I PRAWDY BRZMIENIA, A TAKŻE WARTOŚCI ARTYSTYCZNEJ - PORÓWNYWALNEJ ZE STANDARDEM WYZNACZONYM PRZEZ HDTT!
Jakość brzmienia da się porównać tylko do muzyki granej na żywo!
NOŚNIKI.
Aby było możliwe tak wierne odwzorowanie na nośniku cyfrowym jakości analogowego brzmienia, opracowano nowy nośnik i technologię jego przygotowania:
High Quality CD
Jest to nowy standard w dziedzinie zachowania jakości oraz wierności muzyki nagranej w technologii analogowej i przeniesionej na płytę kompaktową, do odtworzenia w każdym typie czytnika na świecie. Autorem tej technologii jest Taiyo Yuden. Wykorzystał on materiały o szczególnej przejrzystości i jednorodności, odpowiednio zabarwione, bezbłędnie wręcz przyjmujące nanoszone na nie informacje. Nagrywanie tych płyt jest procesem długotrwałym, odbywa się w czasie rzeczywistym. Moglibyśmy wręcz użyć określenia – direct-to-disc. Proces nagrywania odbywa się w urządzeniu, które generuje najniższy z notowanych dziś współczynnik błędów (jitter). Innymi słowy – uzyskujemy zapis o najwyższych parametrach. Jako źródło dźwięku wykorzystywany jest studyjny zmodyfikowany magnetofon stacyjny. Dźwięk przetwarzany jest następnie przez renomowane przetworniki Weiss digital A/D. W procesie masteringu używane są audiofilskiej klasy interkonekty oraz komponenty firmy Symposium, tłumiące wibracje i zakłócenia (pinch-rolki, osie, prowadnice).
Technologia HQCD pozwala wytworzyć najlepsze płyty CD na świecie. Dźwięk z nich płynący charakteryzuje się niesłychaną głębią i przejrzystością oraz lepiej rozłożoną sceną muzyczną.
Płyty HQCD nagrane przez HDTT – to zupełnie nowy, nieznany wcześniej wymiar i kosmos dźwięku!
DVD-Audio
Materiały z HDTT dostępne są także w postaci płyt DVD-Audio, do odtworzenia wyłącznie w czytnikach DVD i Blu-ray. Format 24/196 zapewnia nieporównywalną z klasycznymi czytnikami CD jakość odtwarzanej muzyki. Ta kwestia nie podlega żadnej dyskusji.
Pliki FLAC
Jednak najbardziej wyrafinowana postacią materiałów z HDTT są pliki flak o jakości 24bit/96kHz oraz 24bit/192kHz.
FLAC – to format bezstratnej kompresji dźwięku. W przeciwieństwie do innych kodeków dźwięku takich jak Vorbis, MP3 i AAC (każdy z nich powoduje niewielkie ale jednak wyraźnie odczuwane ingerowanie w strukturę danych, powoduje słyszalną kompresję), kodek FLAC nie usuwa żadnych danych ze strumienia audio. Otrzymujemy więc w wyniku dekompresji dźwięk tożsamy z pierwowzorem. Format FLAC jest dziś wykorzystywany przez większość oprogramowania do edycji i odtwarzania dźwięku. Powtórzmy – muzyka z plików FLAC nie ma żadnej konkurencji ze strony innych formatów czy nośników. Jest reprodukowana na wyższym poziomie niż z płyt HQCD.
To byłoby na tyle – chciałoby się przywołać pełne bezpretensjonalności zawołanie poety. Dzięki HDTT, HQCD oraz DVD-Audio a nade wszystko plików FLAC wchodzą Państwa w najbardziej intymny, niczym nie ograniczony związek z Jej Wysokością Muzyką.
Wielu wrażeń!
- Janácek Sinfonietta
- 1) Allegretto (Fanfare)
- 2) Andante (The Castle, Brno)
- 3) Moderato (The Queen's Monastery, Brno)
- 4) Allegretto (The Street Leading to the Castle)
- 5) Andante con moto (The Town Hall, Brno)
- Hindemith Symphony "Mathis der Maler"
- 6) Engelskonzert (Angelic Concert)
- 7) Grablegung (Entombment)
- 8) Versuchung des heiligen Antonius
- (The Temptation of Saint Anthony)
- Konzertmusik for Brass and Strings
- 9) Part 1
- 10) Part 2
- William Steinberg - conductor
- Claudio Abbado - conductor
- Boston Symphony Orchestra - orchestra
- The London Symphony Orchestra - orchestra
- HINDEMITH
- JANACEK
79.00 PLN
HQ CD:
Nr kat.: HDTT034QLabel : HDTT (USA)
69.00 PLN
DVD-Audio:
Nr kat.: HDTT034Label : HDTT (USA)
89.00 PLN
Studio Master FLAC 24/192:
Nr kat.: HDTT034FfLabel : HDTT (USA)
Paul Hindemith (1895-1963) was a prolific and versatile German composer and also an important teacher of musical composition. Paul Hindemith was born on Nov. 16, 1895, in Hanau am Main. At the age of 9, he began violin lessons; advancing rapidly, he was soon able to enter a conservatory in nearby Frankfurt, where he studied composition. In 1923 he became concertmaster of the Frankfurt Opera orchestra. More important, however, was his career as violist, first in the Rebner Quartet and later (1922-1929) in the Amar Quartet, which toured Europe playing many major contemporary works. In 1919 Hindemith signed his first contract with a music publisher (Schott), a connection he maintained throughout his life. That same year he wrote his first important compositions: the First String Quartet in F Minor, Op. 10, and the one-act opera Mörder, Hoffnung der Frauen. These were rapidly followed by two more stage works: Das Nusch-Nuschi, a one-act play for Burmese marionettes, and the one-actopera Sancta Susanna. All these works were controversial, and Hindemith was considered a radical. Yet, later, his music remained firmly rooted in tonality; he rejected the twelve-tone method and was not interested in electronic composition. From 1926 to 1929 Hindemith was active in the direction of the contemporary chamber-music festivals at Donaueschingen and Baden-Baden. During these years he wrote chamber music, including chamber concertos for piano, cello, violin, viola, and organ. Cardillac (1926) was an opera of major importance in his career. In 1927 he produced typical examples of his Gebrauchsmusik, that is, music intended for specific purposes or particular occasions: the Spiel-und Jugendmusiken Music for Youth), Op. 43 and 44. In 1927 Hindemith accepted a professorship of composition at the Staatliche Hochschule für Musik in Berlin. He remained there until 1934, when he was suspended as part of the Nazi campaign against "degenerate" (modern) music. It was under the impact of such turbulent political events that he composed his finest stage work, Mathis der Maler. Dealing with the problems and the duties of the artist in troubled times, this work draws deeply on Hindemith's own spiritual experiences while telling the story of the 16th-century German painter Matthias Grünewald. It was completed in July 1935 and premiered 3 years later in Zurich, Switzerland. Also in 1935 Hindemith made his first journey to Turkey, where, at the request of the Turkish government, he drew up plans for the organization of Turkish musical life. While these plans were carried out over the next 2 years, he visited Turkey three more times. In 1937 he finally resigned from the Staatliche Hochschule; the following year he moved to Switzerland. In 1940 he emigrated to the United States and settled at Yale University, where he taught for the next 13 years. During his American period Hindemith produced some of his most popular works, such as Symphonic Metamorphosis of Themes by Carl Maria von Weber (1943) and When Lilacs Last in the Door-yard Bloom'd (A Requiem for Those We Love; 1946). However, he became nostalgic for Europe and in 1953 returned to Switzerland, where he lived for the last 10 years of his life. Among the major works of these years were two operas: The Harmony of the World (1957) and The Long Christmas Dinner (1960). On his last journey to America, in 1963, he heard the first American performance of the latter work, as well as the premiere of the Concerto for Organ and Orchestra, which he had written to celebrate the opening of Philharmonic Hall in New York City. His last work, a Mass for mixed choir a cappella, was premiered in November 1963 in Vienna under his direction. On December 28 he died in Frankfurt. Leos Janáèek was born in Hukvaldy in Moravia in 1854. As a boy he became a chorister at the Augustinian Queens Monastery in Brno. From his education in Brno (including running the choir at the monastery) he went on to study at the Prague, Leipzig, and Vienna conservatories. In 1881 he founded a college of organists at Brno, which he directed until 1920, the very year he and Zdenka Schulzová were married. In Brno he established a strong foundation for musical education, with violin and singing classes, an orchestra and later piano classes. When in 1884 the Provisional Czech Theatre opening in Brno Janácek founded Hudební listy, a review-based journal, through which we can now understand and appreciate many of Janáceks feelings about the work of his contemporaries. His relations with these establishments were not easy, and he not only resigned from the Gymnasium (where he also taught), but separated from his wife for a couple of years after the birth of their first child, Olga in 1882. Their second child, a son, Vladimír was only two when he died of meningitis in 1890. Janacek and Zdenka Schulzova at their marriageIt is after this time that Janácek composed his first opera, árka. However, despite the beauty of the score itself (it is heavily reminiscent of Dvorák and Smetana) Janácek had problems obtaining rights for the libretto (something he did after the composition of the opera). The opera remained un-performed until his 70th birthday. After the disillusionment with the failure of staging his first opera Janácek threw himself into a comprehensive study of Moravian music. It is not surprising then that both of his next completed operas are Moravian ones. Both Pocátek Románu (The Beginning of a Romance) and Jenufa are taken from works by Gabriela Preissová. Where Pocátek Románu is folkdances and self-contained songs, Jenufa was a full-length and full-blown operatic achievement. It is not surprising that this has become one of the most enduring of Janáceks works. However, the composition of Jenufa was protracted, and the effects of Janáceks maturing style can be seen in the stylistic differences between the first act and the last two. Many catalysts fed into the completion of his opera. The impact of Tchaikovsky's The Queen of Spades (which Janácek reviewed for Hudební listy), his increasing awareness of the power of the imitation of speech into his operatic style, and, I would argue, the death of his daughter, all feed into the powerful work that became, and is, Jenufa. As the Janáceks maid Mara Stejskalová wrote later remembering the completion of the opera Olga Janackova - the composer's daughterJanácek completed the score of the opera and played the completed score to her four days before her death on 26th February 1903. Although the opera was well received in Brno, it had yet to catch on in Prague. The head of the National Opera was Karel Kovarovic, and his disapprobation of the score is well documented, and his insistence on not performing Janáceks opera (mainly due to Janáceks own dislike of Kovarovics The Bridegrooms) continued until 1916, when the opera was performed in Kovarovics own orchestration. But the success that the Prague premiere brought to Janácek was not paralleled in the experiences of his wife Zdenka. Her husband's infatuation with Gabriela Horvátová, the Kostelnicka in the Prague premiere of Jenufa, led directly to Zdenka trying to commit suicide and her subsequent informal divorce. These events are all described in detail in her memoirs, which have been recently published (edited and translated by John Tyrrell) as The Memoirs of Zdenka Janácková: My Life with Janácek (Faber, 1998). Click here to read some of Zdenka Janácková's reminiscences of the performance. Indeed, life became increasingly difficult for Zdenka, just as the final flowering of Janácek's productivity was about to start. Eventually the Horvátová affair was ended, and although they were never fully reconciled, the Janáceks lived a more settled life. The independence of Czechoslovakia in 1918, after the end of the war was an important step for a profoundly patriotic man. On an emotional front though meeting with Kamila Stösslová in the spa town of Luhacovice in 1917 was to prove decisive. Here started a lengthy correspondences, and it remains one of the greatest we have to date from a composer. Over 700 letters have been collected and they show much insight into the workings of the man who produced Káta Kabanová, Príhody Liky Bystrouky (The Cunning Little Vixen), Vec Makropulos and his final opera Z mrtvého domu (From the House of the Dead) in this last decade. With Káta Kabanová, Príhody Liky Bystrouky and Vec Makropulos and the quasi-operatic song-cycle Zápisník zmizelého (Diary of One who Disappeared), Janácek had no qualms expressing the influence this simple woman had on his life.