Ta strona wykorzystuje mechanizm ciasteczek (cookies) do poprawnego działania. Więcej informacji na stronie Polityka Prywatności. Zamknij.

Logowanie

Teresa Teng

The Love Song Of Island Vol. 4

01. 村之戀 02. 雨不停心不定 03. 月亮代表我的心 04. 你我相伴左右 05. 謝謝你常記得我 06. 讓花兒為你開 07. 香港之夜 08. 我瞭解你 09. 又見雪花 10. 那句諾言 11. 夕陽問你在那裡 12. 前生有緣
  • Teresa Teng - vocal

Produkt w tej chwili niedostępny.

Zjawiskowa... Nikt nie potrafi postawić kropki w definiowaniu fenomenu zjawiska, jakim była Teresa Teng. Jej sława, z każdym rokiem, rośnie w tempie i mocy porównywalnej jedynie z siłą żywiołu. Urodziła się w 1953 roku. Jej talent i muzyczne zdolności świat poznał, gdy miała pięć lat. Śpiewał a z wielkim wdziękiem, typowym dla małego dziecka, najsłynniejsze arie z popularnych, ludowych oper chińskich. Wygrała ogólnokrajowy konkurs przebojowym wykonaniem arii "Visiting Ying Tai". Mogła już lustro, przed którym dotychczas występowała, zamienić na najznamienitsze w kraju sceny estradowe. Dzień 8 maja 1996 roku na wieczne czasy pozostanie w Chinach i Azji dniem narodowej żałoby. Teresa Teng zmarła po silnym ataku astmy. U szczytu swej kariery i popularności. Pozostawiła wiele nagrań, które do dziś są niezmiennie popularne i znane oraz śpiewane przez młode dziewczęta, które marzą o sławie Teresy Teng. Wygrywała festiwale, przeglądy, plebiscyty i konkursy. Wszyscy ją znali, cenili i kochali. W 1973 roku wyjechała do Japonii. Tam otrzymała główną nagrodę na festiwalu "Best New Singing Star". Od tej chwili jej kariera nabrał globalnego wymiaru. Koncertowała głównie w Stanach Zjednoczonych i w całej Azji. Stała się symbolem, wręcz synonimem Tajwanu, na który wracała bardzo chętnie i gdzie jej występy cieszyły się niezwykłym powodzeniem. Stała się ikoną i symbolem sukcesu. Jej powierzchowność, uroda, wdzięk, wierność tradycjom i zwyczajom chińskim sprawiły silniej oddziaływały niż polityczna indoktrynacja. Mówiło się wówczas: w ciągu dnia żyjemy zgodnie z nakazami Deng Xiappinga, reformatora i człowieka, który otworzył Chiny na świat ale wieczór i noc należy do Teresy Teng! Chińscy żołnierze nosili jej podobizny, wzdychali do jej portretów - uosabiała wzór chińskiej dziewczyny, z miłości do której można i trzeba nawet oddać życie.