Karajana refleksja nad skutkami II wojny światowej i spojrzenie w przyszłość
Pierwszy raz od czasu rejestracji udostępniono materiał utrwalony przez inżynierów berlińskiej rozgłośni radiowej RIAS, na magnetofonach o szybkości przesuwu taśmy przed głowicą 76 cm/s. Wszystkie publikowane wcześniej nagrania pochodziły z kopii wykonanych na początku lat 50. ubiegłego stulecia, wykonanych na taśmach o prędkości przesuwu przed głowicą 38 cm/s. Dzięki subtelnemu remsteringowi i doskonałej jakości zapisu pierwotnego - otrzymaliśmy materiał muzyczny zaskakujący świeżością, barwą dźwięku, wspaniałą sceną i selektywnością brzmień poszczególnych instrumentów. Karajans erste Aufnahme von Verdis Requiem entstand in einer Zeit des schwierigen Neuaufbaus seiner Karriere. In ihr klingen die Echos des Krieges ebenso nach wie die Ungewissheiten der Nachkriegszeit. Dabei zeigen Ausdruckskraft und Spontaneität dieser Interpretation einen Dirigenten, der sein Publikum so souverän beherrscht wie seine Musiker. Der vorliegende Konzertmitschnitt entstand 1949 bei den Salzburger Festspielen und ist mit hervorragenden Solisten der damaligen Zeit besetzt: Die sehr jung bereits an der Wiener Staatsoper verpflichtete Hilde Zadek, die auch von Furtwängler hochgeschätzte Margarete Klose, Helge Rosvaenge, der meistbeschäftigte Tenor jener Jahre, und der großartige Boris Christoff.