październik 2007. Po raz kolejny mam przyjemność zarekomendować znakomitą płytę z francuską muzyką kameralną. Jest ona tym ciekawsza, że zawiera interesujący i atrakcyjny repertuar na trąbkę i fortepian. Niezbyt wiele jest albumów przeznaczonych na takie właśnie zestawienie instrumentów, a zważywszy na bardzo udaną produkcję Linn Records, o której mowa, łączącą w sobie wyśmienite wykonanie i piękną muzykę, jest to główny powód, dla którego warto po nią sięgnąć. Ja, po pierwszym przesłuchaniu, byłem natychmiast oczarowany i kiedy znów do niej wracam, to podoba mi się tak samo. Zaprezentowano tu aranżacje utworów takich kompozytorów, jak: Jean-Philippe Rameau, Reynaldo Hahn, Emanuel Chabrier, Camile Saint-Saëns i Gabriel Fauré. Są to opracowania zręczne, pomysłowe, urokliwe, dające muzykom okazję do zaprezentowania wszystkich swoich walorów wykonawczych, a ich autorami są właśnie bohaterowie tego albumu. Świetnie układa się między nimi współpraca, wyraźnie słychać wyjątkową jakość i jedność współodczuwania i realizacji muzyki. To niezmiernie ważne i ma w sobie wielką wartość. Oczywiście na plan pierwszy wybija się trębacz, Jonathan Freiman-Attwood. Dźwięk jego instrumentu jest szlachetny, złocisty, pełen splendoru. Podziw wzbudza pewność intonacji, brak najmniejszego nawet zawahania czy błędu, jego gra nigdy nie nuży, skutecznie unika monotonii, w każdym utworze sprawia radość i pokazuje coś nowego, co frapuje i wciąga. Również towarzyszący mu na fortepianie Daniel-Ben Pindar wywiązuje się znakomicie ze swojej roli. Gra lekko, stylowo, nienachalnie, bez forsowania dźwięku, udaje mu się pięknie zbudować nastrój. Ci znakomici muzycy razem tworzą naprawdę zgrany i przekonujący duet, którego największym atutem jest gruntowne przemyślenie całości, wypracowanie szczegółów, niewątpliwy pozytywny stosunek emocjonalny do granych przez siebie kompozycji, mądrość i logika, wolna od sztampy oraz twórcze i atrakcyjne opracowanie repertuaru. Dodatkowym atutem jest wysoka jakość techniczna nagrania (SACD), sprawiająca, że jawi się ono jako niezwykle pociągające, spójne i świeże – te cechy, oprócz powyższych, powodują, że album Linn Records ogromnie mi się spodobał. Gorąco polecam spędzenie godziny w fascynującym świecie trąbki i fortepianu w towarzystwie znakomitych artystów. Liczę na to, że jeszcze nie raz uraczą mnie wysmakowanymi produkcjami. Można być pewnym solidnej dawki pięknej muzyki i wzruszeń, tak jak w tym przypadku. Paweł Chmielowski -------------------------------------- Jonathan Freeman-Attwood, vice-principal at the Royal Academy of Music, London, is “a multi-talented trumpeter, academic and Renaissance Man” (BBC Music Magazine). “La Trompette Retrouvée” is Freeman-Attwood’s second recording in his series with Linn Records and continues to explore his passion for expanding the limited chamber repertoire for trumpet by imaginatively arranging chamber works previously scored for alternative forces. He is joined on this recording by the pianist Daniel-Ben Pienaar. As the title implies, this new CD contains works by French composers, transforming works originally for forces such as cello, piano and orchestra into convincing transcriptions for trumpet and piano. Freeman- Attwood allows the insistent demands of the originals to assert their primacy and dictate the nature of each transcription, producing music which pays homage to the legacy of the composer’s intentions but also adds a fresh sound and spirit. As a trumpet player, Jonathan Freeman-Attwood has performed and recorded both as a soloist and as a member of various ensembles, most notably as an exponent of the piccolo trumpet. With John Wallace, in 2004, he released a disc of works by Rheinberger, Strauss and Elgar entitled “The Trumpets that Time Forgot” (Linn CKD 242), heralding a series of discs exploring ways in which the trumpet can, retrospectively, be ‘written into’ established traditions of mainstream solo and chamber music. South African born Daniel-Ben Pienaar is an award-winning pianist whose live performances and recordings (with Victor Japan) have won him widespread acclaim: “He offers answers that push the music to the brink though the bounds of credibility aren't breached. His is a tough but thought-provoking approach” (Gramophone). ----------------------- Radio 3 The album has received early promotion as Romanza from the Cello Sonata No 2 in F major, Opus 123 appeared on the playlist for Radio 3’s ‘In Tune’ on Friday the 2nd February. This should hopefully encourage the success of this charming album. Classic FM Radio ‘La Trompette Retrouvée’ appears on the Classic FM website’s homepage as a “Classic FM Album Recommendation”. The album has been included in a list of new releases specially recommended by Classic FM. In addition the album has also made it on to their playlist and is intended to be broadcast on several occasions throughout the week.