Ta strona wykorzystuje mechanizm ciasteczek (cookies) do poprawnego działania. Więcej informacji na stronie Polityka Prywatności. Zamknij.

Logowanie

PORTUGAL, Ilaria Torciani, Sergio Spina, Orchestra da Camera Milano Classica, Alvaro Cassuto

Lo Spazzacamino (The Chimney-sweeper)

Lo Spazzacamino (The Chimney-sweeper) image
Galeria okładek

ZamknijGaleria okładek

Disco 1: 1 Sinfonia. 2 Piano con gran giudizio. 3 Ma voi cari signori. 4 Affé che non bisogna dormici sopra. 5 Oh spazzacamin!. 6 Mi son quasi accoppato. 7 Che grazia, che brio. 8 Corpo di Bacco!. 9 Vezzosette donne belle. 10 Ah, che vita è mai questa ?. 11 Che paura che ho avuta. 12 Vado... 13 Eccellenza, se sente del rumore. 14 Ora va bene. 15 Mi son pur. 16 E dalli pur. 17 Riverenze e di buon cuore. 18 Oh che bel pezzo!. 19 Signore cosa avete. Disco 2: 1 Ora sposino mio. 2 Oh che malanno è questo. 3 Deh non tardate. 4 Alon, presto. 5 Mi mette ora costui. 6 Ecco la birba. 7 Amabil marchesino. 8 Respiriamo una volta. 9 Due cose qui son certe. 10 Signore io sono un diavolo. 11 Che pazzo!. 12 Or marchesi siam davvero.
  • Orchestra da Camera Milano Classica - orchestra
  • Ilaria Torciani - soprano
  • Sergio Spina - tenor
  • Alvaro Cassuto - conductor
  • PORTUGAL
Add to Basket

69.00 PLN

2 CD:

Nr kat.: CDS385
Label  : Dynamic (Italia)

Marcos Antonio da Fonseca Portugal urodził się w Lizbonie w 1762 roku. Był młodzieńcem niezwykle utalentowanym. W 1792 roku przeniósł się do Neapolu, wabiony licznymi zachętami możnych protektorów i melomanów. Przez kolejnych lat osiem ugruntowywał w Neaoplu swoja sławę. Honor nakazywał mu jednak powrócić do ojczyzny, targanej wewnętrznymi walkami o władzę. W wyniku interwencji francuskiej rząd portugalski wyemigrował w 1810 roku za ocean, do Rio de Janeiro. Da Fonseca Portugal podążył więc na kontynent południowoamerykański. Tam dokończył żywota w roku 1830. Lo Spazzacamino (Czyszczenie komina), jest jedną z najsłynniejszych oper Portugala, skomponowanych podczas pobytu kompozytora we Włoszech. Po raz pierwszy została wystawiona w Wenecji w 1794 roku. W swojej konstrukcji dzieło to w pełni realizuje założenia opery komicznej drugiej połowy XVIII wieku. Obserwujemy więc wartką akcję, mnóstwo perypetii bohaterów, którzy zamieniają się rolami, przebierają, przekraczają granice stanów społecznych, do których każdy z nich należy. W centrum uwagi – jak zawsze miłość, która kieruje się zasadą: „omnia vinci amor” oraz krytyka skąpstwa, głupoty i zazdrości. Muzyka tej opery jest wspaniała! Jej piękno w nadzwyczajny sposób uwypukla doskonała interpretacja i wirtuozeria muzyków Milano Classical Chamber Orchestra pod batutą Portugalczyka, Alvaro Cassuto. (K.W-M)