99.00 PLN

CD:

Nr kat.: SICC1881
Label  : SONY (Japan)

Hiroko Nakamura – laureatka IV nagrody VII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1965). Hiroko Nakamura naukę gry na fortepianie rozpoczęła w czwartym roku życia u Akiko Igushi w szkole muzycznej Toho Gakuen. Następnie (1953) została uczennicą Leonida Kochańskiego. Pod jego kierunkiem przygotowała się do udziału w Ogólnokrajowym Konkursie Muzycznym, zdobywając I nagrodę (1958). W 1960 roku została studentką Konserwatorium Muzycznego w Tokio. Tego samego roku zadebiutowała z orkiestrą, wykonując I Koncert fortepianowy C-dur Beethovena. Sukces jaki wówczas odniosła zaowocował zaproszeniem Nakamury na światowe tournée Orkiestry Symfonicznej NHK w charakterze solistki. Rok później w prestiżowej sali Festival Tokyo Metropolitan dała swój pierwszy recital. W 1962 roku młoda pianistka wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie po krótkiej współpracy pedagogicznej z Frankiem Mankayerem (Minnesota), wzięła udział w I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Van Cliburna w Fort Worth. Prawdopodobnie zostałaby laureatką, gdyby nie choroba uniemożliwiająca jej występ w finale konkursu. Rok 1963 Nakamura spędziła w Juilliard School of Music w klasie Rosiny Lhevinne. Kolejnym etapem jej edukacji muzycznej była Warszawa – studia pianistyczne u prof. Zbigniewa Drzewieckiego, i w konsekwencji uczestnictwo w Konkursie Chopinowskim (1965), zakończone IV nagrodą i pozaregulaminową nagrodą Funduszu Stypendialnego im. Fryderyka Chopina dla najmłodszego finalisty Konkursu. W 1972 roku pianistka wystąpiła na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli, ale bez powodzenia. Po sukcesie na Konkursie Chopinowskim, Nakamura doskonaliła swe umiejętności pod kierunkiem Nikity Magaloffa oraz w Juilliard School of Music w Nowym Jorku. W październiku 1966 roku Hiroko Nakamura wzięła udział jako solistka w wielkim tournée Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej w Warszawie pod batutą Witolda Rowickiego. Pianistka występowała w wielu krajach świata. Odbyła kilka podróży koncertowych po Polsce i Związku Sowieckim. Np. 26 IV 1972 (roku dała w Warszawie recital złożony z II Suity F-dur Haendla, Karnawału op. 9 Schumanna, Suity „pour le piano” Débussy’ego, VI Sonaty A-dur Prokofiewa i Walca Mefisto Liszta, po którym rozentuzjazmowana publiczność skłoniła ją do bisów w postaci: Etiudy As-dur op. 10 nr 10 Chopina i trzech utworów Liszta (Campanella, Gnomenreigen, Marzenie miłosne). Dużą popularnością nazwisko Nakamury cieszy się w Rosji, gdzie upamiętniła się świetnymi interpretacjami sonat Beethovena („Waldstein”, „Appassionata”), koncertów fortepianowych Mozarta, Czajkowskiego, Rachmaninowa i Chopina. W sezonie 1999/2000 odbyła tournée artystyczne po Europie i USA. Nakamura upodobaniem uprawia kameralistykę ze skrzypkami i wiolonczelistami. Przez pewien czas występowała w duecie z pianistą rosyjskim Sergiuszem Dorieńskim. Dla różnych firm fonograficznych nagrała 40 płyt. Artystka była jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych w Warszawie (Konkurs Chopinowski 1990, 1995, 2000, 2005), Moskwie, Lizbonie, Santander, Tel Awiwie i in. Jest autorem czterech książek muzycznych. Szczyci się polskim odznaczeniem – Krzyżem Komandorskim. Stanisław Dybowski https://pl.chopin.nifc.pl/chopin/persons/text/id/2870