79.00 PLN

CD:

Nr kat.: JD379
Label  : Chesky Records

Jakie to szczęście, że Stwórca użalił się nad niedoskonałością człowieka, który językiem i słowem wyrazić może tak niewiele. Jakie to szczęście więc, że dał mu, niebożęciu, … nuty. Śmiem twierdzić, że kilka nut jest w stanie wypełnić tę kosmiczną otchłań między polami znaczeniowymi słów, (którymi się jedynie porozumiewamy), by nasycić ją, (tę przestrzeń międzywyrazową) pulsującą materią uczuć i emocji. Koncerty weneckie Davida Cheskiego są bez wątpienia bramą do wspomnianej otchłani, która w istocie jest monolitem, opierającym się każdej ziemskiej metodzie poznania – do świata emocji. Przebieg nutowy tych koncertów, niczym klatki przyspieszonego filmu, miażdżą nas kanonadami jakiejś mega eksplozji uczuć: miłość, zdrada, namiętność, okrucieństwo, rezygnacja i upór, gniew i wściekłość, a z drugiej strony łagodność w oplocie niemocy. A w tle – rytm, niegasnący, nie słabnący, niedający się zatrzymać. Wenecja. Teatrum ludzkiej tragedii i ekstazy. Wenecja - wyraz buntu wobec Natury i Istoty, miejsce jakby Wszystkiemu na przekór i w sprzeciwie, a może nawet w krzywym grymasie przekory wobec Wszystkiego. W Wenecji wszystko ma się dziać i być inaczej niż gdziekolwiek indziej, ale też wyjątkowo i nadzwyczajnie. Nigdzie nikt nie może czuć się tak jak tu, przemykając między filarami placu Św. Marka, czując potęgę monumentu wieży z bezgłośnie ryczącym lwem u jej zwieńczenia. W czarnym płaszczu, o zmroku, uciekając przed własnym cieniem, za którym sami… ledwo nadążamy… Miasto z wody się wyłaniające czy w nią się zanurzające? Stan między stanami. Tu ludzie zawsze chcieli to, czego im nie było wolno. Sprzeniewierzali się i gwałcili normy. Ale jak wenecki kupiec – dążyli do celu, a morze przelewanej krwi mieli za ”zło konieczne” jedynie albo anturaż najlepszy dla duszy, podlegającej nieustannym metamorfozom. Po Wenecji nawet duchy nie potrafią spacerować spokojnie. Każdy się przemyka, a twarze bez oczu i tak niczego nie kryją. Od zarania świata maska zawsze kryła twarz człowieka. W teatrze, magicznym obrzędzie szamańskim, w czasie karnawału i podczas zbrodniczego aktu. Człowiek bez maski – jest w świecie namiętności, jak ptak bez skrzydeł. Maski noszą aktorzy. Przedstawiają na scenie ‘prawdziwe życie’. A jest to możliwe tylko wówczas, gdy aktor przywdzieje maskę, wejdzie w rolę, stanie się kimś innym. Człowiek sam z siebie nie ma nic do powiedzenia. Muzyka to maska najdoskonalsza. A płyta podobna do tych koncertów weneckich - zdarza się może raz na dziesięć wieczności? Lecz – Uwaga! Ta muzyka – pierwszy raz z takim zjawiskiem się spotykam – ma wymiar ducha w kamień zamienionego. Jak skała, przygniecie Państwa do miejsca, w którym was zaskoczy. Jak w Pompejach, jak w oku cyklonu. Na czas jej trwania pozostaniecie jak żona Lota - słupem soli. Ona – za nieposłuszeństwo – a Wy – za ‘pokorę’ tą muzyką wywołaną! Jeśli ‘posłuszeństwo’ wywodzi się z osłuchiwania, słuchania, wysłuchiwania – to ta płyta jest najsłodszą formą zniewolenia, jaką Stwórca mógł kogokolwiek na tej głuchej Ziemi obdarować. Mają Państwo szczęście, że trafiliście na tę właśnie płytę. Nie chcę wyobrażać sobie, co mogłoby się Wam przytrafić, gdyby nie ‘The Venetian Concertos’ Davida Cheskiego. David Chesky's newest radically original powerful compositions, The Venetian Concertos, are a tribute to the classic Italian Concerto Grosso form. Chesky uses his fondness for the Baroque as a starting point. However, influenced and inspired by Brazilian, Urban, and Latin music, he then replaces the Baroque line contour with dense chromatic polyphony. The collision of styles creates a powerful new definition of the Orchestral Concerto form, one which embraces a more contemporary and relevant approach to both counterpoint and energy. *************** "It's a marvelous re-thinking of an old form that really works and is 'contemporary music for those who don't like contemporary music.'" - KPBX "A tremendous release ... breathes new life into the old forms ... fascinating and invigorating" - Colin Clarke, Fanfare Magazine David Chesky's newest radically original powerful compositions, The Venetian Concertos, are a tribute to the classic Italian Concerto Grosso form. Chesky uses his fondness for the Baroque as a starting point. However, influenced and inspired by Brazilian, Urban, and Latin music, he then replaces the Baroque line contour with dense chromatic polyphony. The collision of styles creates a powerful new definition of the Orchestral Concerto form, one which embraces a more contemporary and relevant approach to both counterpoint and energy.