Najbliższe audiofilskiemu ciału są oczywiście majtki.
Ich – majtek – historię, począwszy od listka Ewy – opisały najpoważniejsze autorytety. W archeologii – jak słyszę – jest nawet gaciowa specjalizacja. I rozwija się z sukcesami!
W moim ulubionym słowniku staropolskim w opracowaniu Antoniego Krasnowolskiego – nic na ich temat nie znalazłem. Są hajdawery, szarawary, szarasy, ale o zwykłych gaciach – ani słowa. A pantalony? Niestety… Choć znalazłem termin: pantaleon oraz pantaljon. To rodzaj dawnego… fortepianu.
No proszę, jak się te audiofilskie wątki jednak wokół gaci snują…
Nie, nie, proszę nie uciekać! Tekst nie rozwinie się w żadną deklarację, manifestację czy orację na tematy genderowe, choć duch przesłania, jakie posłużyło do wymyślenia i wdrożenia gaci – będzie tu oczywiście obecny.
A więc – galoty…
Chronią i strzegą. To oczywiste. Zastanawiałem się ostatnio, jak odpowiedzieć koszurowemu delfinowi, który szykując się do wyjścia na plażę próbował włożyć na siebie ekscytujący nawet najstarszych audiofili ten dessous z symbolem supermana. Nie poradził sobie. Odłożył cywilizacyjny rekwizyt na bok, ujął w rączkę wiaderko i ulubioną koparkę i pojednawczo zarządził:- Dziadek, idziemy a morze… Kto nas widział, ten wie, co było dalej.
Przedwzmacniacz gramofonowy jest, niestety, koniecznością, na którą - mimo logicznej jego zbędności, godzimy się, ale nie bez stawiania warunków. Musi być doskonały, idealny, wypasiony, wyglądający, solidny…
Inny ktoś, mniej audiofilsko skażony doda – winien całkowicie liniowo wzmacniać mały sygnał z przetwornika. Ba! Musi ochronić ten sygnał przed wpływami i zniekształcającymi go oddziaływaniami urządzeń typu telefon komórkowy, modem czy inny elektromagnetycznie aktywny element.
Każdy przedwzmacniacz winien też idealnie dopasowywać się z obu stron: wejścia i wyjścia – sam sobą nie wpływając jednak na przebieg i kształt wzmacnianego sygnału. Słowem, niczym właśnie figi, by nadać rzeczy jeszcze bardziej eteryczny wymiar – winien chronić te cudności, które w wyniku wibrujących cewek i magnesów – rodzą najwyższy przedmiot naszego pożądania – czysty dźwięk.
- Sorry, to pan powiedział, ja nawet o tym nie pomyślałem…
Każdy producent, który wprowadza na rynek nowe urządzenie, bazujące na znanej konstrukcji, musi zanęcić klientów atutami następcy. Odnosząc do jakże obecnych tu galotów, idzie w pewnym sensie o jakby… wydłużenie nogawek, poprawienie sprężystości gumki, lepsze dopasowanie czy milszą fakturę, co dla dotyku znaczenie ma wcale nie najmniejsze. Bywa, że wyrafinowany znawca przedmiotu – zaskoczy nas, jak w prezentowanym przykładzie – pozorem powierzchowności urządzenia. Aluminiowa, chłodna, czarna i surowa obudowa, kryje jednak w sobie jądro, które zdolne jest uszy rozpalić do czerwoność, ba – spłonąć od pierwszych dźwięków dostarczonych przez nową wersję produktu.
Potwierdzam.
Wszystkie, ale to wszystkie parametry basic V2 są wyższe, lepsze, dokładniejsze, precyzyjniej spasowane, zawężone w skali tolerancji w stosunku do modelu poprzedniego.
Elektronicznie – konstrukcja podobna. Ale dobór komponentów, ich wzajemna współpraca – daje o wiele żywsze barwy i odcienie muzyki. Dźwięk jakby „siadał”, a może lepiej powiedzieć, zbliża się do nas, obejmuje, staje się partnerem a przy tym jak kokietuje! Scena nie tylko się powiększa we wszystkich wymiarach, ale przede wszystkim każdemu wybrzmieniu zostawia dość miejsca na swobodną wibrację.
Clearaudio od zawsze produkuje wkładki i przedwzmacniacze. Nie ma problemu, by do tego zestawu dodać wzmacniacz. Ale Clearaudio nie ma go w swojej ofercie. Skupia się na istocie, na mateczniku dźwięku. Nigdzie w takim stopniu jak w lesie w Erlangen, gdzie zlokalizowana jest siedziba producenta, nie udaje się oddać istoty naturalnego brzmienia, w każdym jego aspekcie. Może to bliskość lasu, jego akustyki i melodii ma tu znaczenie?
Bez wątpienia, ma. Las to przecież prawie jak.. raj. A w raju, wiadomo...
