Giovanni Battista Buonamente (1595-1642) – z brzmienia nazwiska sądzić można byłoby, iż jego właściciel jest bohaterem co najmniej którejś z komedii Szekspira. Tymczasem mówimy o mnichu, skromnym skrzypku i bogobojnym kompozytorze, którego sztuka zrewolucjonizowała jednak komponowanie na skrzypce, uczyniła z nich instrument jeden z najważniejszych w dziejach muzyki. Niestety, do naszych czasów przetrwała tylko część dorobku kompozytorskiego Buonamentego. Wśród nielicznych zachowanych utworów kościelnych i wokalnych ostały się opublikowane w latach 1926-36 sonaty, wariacje i pieśni. Karierę rozpoczął w Mantui, która wkrótce, w wyniku politycznych małżeństw, stała się ważnym ośrodkiem kulturalnym, blisko współpracującym z Pragą i Wiedniem. Buonamente podróżował ze swoimi protektorami, poznawał dokonania innych, by wreszcie osiąść na południu Włoch, by tam tworzyć. Tak powstało siedem ksiąg kompozycji, z których cztery mają znaczenie fundamentalne dla dziejów wiolinistyki. Płyta niezwykle interesująca nie tylko dla osób zainteresowanych tą dziedziną muzyki. To także i przede wszystkim piękna muzyka, wykonana z wielką pasją przez artystów zakochanych w muzyce dawnej.