Johannes Brahms - Symphony in E minor, No. 4, Opus 98
It is very interesting to examine Brahms's progress as a symphonist. He appeared in the time of so-called romanticism in music, when considerations of form were largely subordinated to subjective expression. Liszt was then creating his symphonic poems and Wagner his tremendous music-dramasall works strongly colored by literary and poetic ideas, and by a very personal attitude on the part of the composer. Brahms, in his First symphony, if not an outright romanticist, is yet "romantic" in his attitude, just as Beethoven in his Fifth. Later on we are witness to Brahms's progression backwardor forwardfrom the "romantic" to the "classic" persuasion. The Fourth symphony is a pure classic masterpiece. From this, however, it is not to be assumed that the symphony is only a work of design, without subjective undercurrent. Quite the contrary! While Brahms has long since parted company with the storm and stress of the First symphony, the accents of the Fourth are in the highest degree charged with the resignation and the profound understanding that his own earnest nature and the passage of the years had brought him, and the nobility that existed under his crusty exterior. The romanticist has been purged of his passion. The fury and strife are gone. With them has gone the quality of action and drama which inspired earlier pages. But in the Fourth symphony something has re-placed these things, something even more precious, and wiser.
It is perhaps significant that Brahms, ordinarily certain of himself and his work, had misgivings and questionings about this symphony. Did it touch more distant horizons than any to which he yet had raised his eyes? Or was he merely su ering from failing strength and ill-health? Or was he, as some might claim, affected by the spirit of a period which had seeds of decadence? Some find the symphony an expression of rank pessimism. They say that it is bitter, that it drips melancholy like the yew tree, that its thoughts are of death. But pessimism is not despair, nor need it be in any sense ignoble. If Brahms's thoughts at the time he wrote this symphony were turning toward his own end which was :near, death must have appeared as it should appear to all of us, as a tender friend and a supreme conscler. It is a far cry from such a spirit and art as that of Brahms to the art of a Whitman. And yet there is something in this Fourth symphony which may well turn the memory to the words of the great American poet in "Out of the Cradle Gently Rocking," when he writes of the secret word that the waves kept whispering to the boy who watched the lonely nightbird from among the reeds on the shore. Here, in this symphony, arc perhaps premonitions of the other side of life, vistas of a beauty linked with eternity, beauty as mysterious and inexplicable as the design of a pine tree against a flaming autumn sky.
The first movement begins with the lovely theme with which the orchestra is soon weaving arabesques. It continues with motives that supply the necessary energy and masculinity to balance the more delicate traceries; and all this is murmurous of some legendary land, autumnal and in finitely beautiful. The second movement is an exquisite play of ancient and modern tonalities, hauntingly poetical and suggestive of distance. The motive of the solo horn is cast in the so-called "Phrygian" mode (when the F-sharp and D-sharp of E minor become F and D natural). Later on this "modal" treatment gives place to a version of the theme in the major key, with enchanting effect. But in the third movement Brahms is again old bear's-paws, with his feet on the good earth, rapping out his rhythm in music that tingles with force, laughter and joy.
The final movement is the great Passacaglia, cap-stone to the whole edifice. Some may nd in it the same esthetic significance as in the finale of Beethoven's "Eroica." On a theme eight measures long are built masterly variations and a coda. The pervading motive is always present, in one or another form, and with different orchestrations. It is variously altered and disguised, but if examined shows how closely Brahms is sticking to his text. After each one of the variants it would be fair, to applaud, save that some of them go too deep for applause and can only be rendered silent homage. One of these is the twelfth variation for the solo flute, over soft chords of horns and violins; others are the fourteenth, with its chorale for the trombones; the passionate seventeenth and eighteenth; the song of the wind instruments in variation 28. But it is inadvisable and super fuous to con-fuse the listener by reference to details in this movement.
Indeed, nothing is more striking than the manner in which the variations are put together. 'Thus the movement is not a series of episodes, but rather of linked evolutions of a single thought, with a final great sweep from the sixteenth variation, when the theme is uttered with such magnificent energy by the brass choir, to the end. It could be said that Brahms had been unconsciously preparing himself for the composition of this Passacaglia through many years of gradually acquired mastery of the variation form. The movement is his last symphonic will and testament. Some consider that the Fourth Symphony represents the end of a long musical epoch, and they explain its pervading spirit as the farewell of a master whose thoughts turned away from the present and back to the faith of his great forbears--Bach, Handel, Beethoven, Schubert. But this noble and reflective work appears more secure, and more rather than less in touch with living musical thought as the years pass. If this be resignation it is the resignation of strength, faith, awareness of the indestructibility of thought and beauty.
Nagranie dostępne w formatach i na nośnikach:
Płyta CD, bezpośrednia kopia z kompuetra masteringowego, na Gold CD-R
HQCD (High Quality Compact Disc) Płyta do odtworzenia w każdym typie czytników CD i DVD
Studyjny plik FLAC o rozdzielczości 24bit 96khz
Elementy toru masteringowego
• Digital: Digital Audio Denmark AX24 Analog to Digital Converter
• Lynx AES16 used for digital I/O Antelope Audio Isochrone OCX Master Clock
• Weiss Saracon Sample Rate Conversion Software Weiss POW-r Dithering Software
• Analog: Studer 810 Reel to Reel with JRF Magnetics Custom Z Heads & Siltech wiring
• Aria tape head pre-amp by ATR Services
• Manley Tube Tape Pre-amps Modified by Fred Volz of Emotive Audio
• Cables: Purist Audio Design, Pure Note, Siltech
• Power Cords: Purist Audio Design, Essential Sound Products
• Vibration Control: Symposium Acoustics Rollerblocks,Ultra platforms, Svelte shelves
• Sonic Studio CD.1 Professional CD Burner using Mitsui Gold Archival CD's
***********************
Robert Witrak - meloman, audiofil, inżynier jest jednym z nielicznych na świecie kolekcjonerów analogowych taśm z nagraniami wykonanymi w technologii zapisu na dwóch i czterech ścieżkach. Słowem – zbiera taśmy magnetofonowe z profesjonalnie zarejestrowanymi koncertami wielkich orkiestr, słynnych solistów i sławnych dyrygentów. Zbiera materiały źródłowe, najlepsze pod względem jakości i wierności brzmienia, nie przetworzonych, bez ingerencji bezdusznej elektroniki. I, co najważniejsze – utrwalonych w złotych latach współczesnej fonografii. To nagrania o jakości Living Stereo, Mercury Living Presence czy Everest!
Wiele z tych rejestracji uzyskało już status „public domain” – wygasły do nich majątkowe prawa autorskie, nie ma więc ograniczeń formalno-prawnych by pozostawały one w sejfach i magazynach kolekcjonerów. Te cymelia, unikatowe rejestracje, koncerty o wartości historycznej nie mniejszej niż ich walory artystyczne, mogą więc wejść do obiegu kulturowego całego świata. Dzięki firmie HDTT. High Definition Tape Transfers.
Proces reprodukcji tych archiwalnych nagrań zaczyna się od starannego przygotowania taśmy-matki. Musi ona być nie tylko przechowywana w szalenie rygorystycznie warunkach (odpowiednia temperatura, wilgotność, brak obciążeń mechanicznych, nieustanne przekładanie), ale także poddawana specjalistycznej konserwacji. W nieskazitelnym stanie technicznym, zarówno pod względem mechanicznym jak i elektronicznym, musi być utrzymywany cały tor dźwiękowy. Szczególnie ważna jest perfekcyjna praca magnetofonu i stan głowicy. To warunki rzeczywiście wiernego przeniesienia jakości nagrania analogowego na nośnik cyfrowy.
Efekt? Efekt tej benedyktyńskiej pracy, wykonanej z wielkiej miłością do doskonałej jakości muzyki, jest wprost oszałamiający.
NIE ZNAJDĄ PAŃSTWO DZIŚ NA RYNKU NAGRAŃ O JAKOŚCI - W ZAKRESIE DYNAMIKI I PRAWDY BRZMIENIA, A TAKŻE WARTOŚCI ARTYSTYCZNEJ - PORÓWNYWALNEJ ZE STANDARDEM WYZNACZONYM PRZEZ HDTT!
Jakość brzmienia da się porównać tylko do muzyki granej na żywo!
NOŚNIKI.
Aby było możliwe tak wierne odwzorowanie na nośniku cyfrowym jakości analogowego brzmienia, opracowano nowy nośnik i technologię jego przygotowania:
High Quality CD
Jest to nowy standard w dziedzinie zachowania jakości oraz wierności muzyki nagranej w technologii analogowej i przeniesionej na płytę kompaktową, do odtworzenia w każdym typie czytnika na świecie. Autorem tej technologii jest Taiyo Yuden. Wykorzystał on materiały o szczególnej przejrzystości i jednorodności, odpowiednio zabarwione, bezbłędnie wręcz przyjmujące nanoszone na nie informacje. Nagrywanie tych płyt jest procesem długotrwałym, odbywa się w czasie rzeczywistym. Moglibyśmy wręcz użyć określenia – direct-to-disc. Proces nagrywania odbywa się w urządzeniu, które generuje najniższy z notowanych dziś współczynnik błędów (jitter). Innymi słowy – uzyskujemy zapis o najwyższych parametrach. Jako źródło dźwięku wykorzystywany jest studyjny zmodyfikowany magnetofon stacyjny. Dźwięk przetwarzany jest następnie przez renomowane przetworniki Weiss digital A/D. W procesie masteringu używane są audiofilskiej klasy interkonekty oraz komponenty firmy Symposium, tłumiące wibracje i zakłócenia (pinch-rolki, osie, prowadnice).
Technologia HQCD pozwala wytworzyć najlepsze płyty CD na świecie. Dźwięk z nich płynący charakteryzuje się niesłychaną głębią i przejrzystością oraz lepiej rozłożoną sceną muzyczną.
Płyty HQCD nagrane przez HDTT – to zupełnie nowy, nieznany wcześniej wymiar i kosmos dźwięku!
DVD-Audio
Materiały z HDTT dostępne są także w postaci płyt DVD-Audio, do odtworzenia wyłącznie w czytnikach DVD i Blu-ray. Format 24/196 zapewnia nieporównywalną z klasycznymi czytnikami CD jakość odtwarzanej muzyki. Ta kwestia nie podlega żadnej dyskusji.
Pliki FLAC
Jednak najbardziej wyrafinowana postacią materiałów z HDTT są pliki flak o jakości 24bit/96kHz oraz 24bit/192kHz.
FLAC – to format bezstratnej kompresji dźwięku. W przeciwieństwie do innych kodeków dźwięku takich jak Vorbis, MP3 i AAC (każdy z nich powoduje niewielkie ale jednak wyraźnie odczuwane ingerowanie w strukturę danych, powoduje słyszalną kompresję), kodek FLAC nie usuwa żadnych danych ze strumienia audio. Otrzymujemy więc w wyniku dekompresji dźwięk tożsamy z pierwowzorem. Format FLAC jest dziś wykorzystywany przez większość oprogramowania do edycji i odtwarzania dźwięku. Powtórzmy – muzyka z plików FLAC nie ma żadnej konkurencji ze strony innych formatów czy nośników. Jest reprodukowana na wyższym poziomie niż z płyt HQCD.
To byłoby na tyle – chciałoby się przywołać pełne bezpretensjonalności zawołanie poety. Dzięki HDTT, HQCD oraz DVD-Audio a nade wszystko plików FLAC wchodzą Państwa w najbardziej intymny, niczym nie ograniczony związek z Jej Wysokością Muzyką.
Wielu wrażeń!