79.00 PLN

Studio Master FLAC 24/96:

Nr kat.: HDTT026F
Label  : HDTT (USA)

69.00 PLN

DVD-Audio:

Nr kat.: HDTT026
Label  : HDTT (USA)

Nośnik w tej chwili niedostępny.

HQ CD:

Nr kat.: HDTT026Q
Label  : HDTT (USA)

Symphonie Fantastique Berlioz fell in love with an Irish actress, Harriet Smithson, after attending a performance of Shakespeare's Hamlet with her in the role of Ophelia, on 11 September 1827. He sent her numerous love letters, all of which went unanswered. When she left Paris they had still not met. He then wrote the symphony as a way to express his unrequited love. It premiered in Paris December 5 of 1830, and Harriet was not present. She eventually heard the work in 1832 and realized that she was the genesis. The two finally met and were married on October 3, 1833. While the marriage was happy for several years, they were divorced nine years later, partially due to the language barrier between them. The symphony is a piece of program music which tells the story of "an artist gifted with a lively imagination" who has "poisoned himself with opium" in the "depths of despair" because of "hopeless love." There are five movements, which was unconventional for a symphony at the time: 1. Reveries - Passions (Dreams - Passions) 2. Un bal (A Ball) 3. Scene aux champs (Scene at the Country) 4. Marche au supplice (March to the Sca old) 5. Songe d'une nuit de sabbat (Dream of a Witches' Sabbath) First movement: "Reveries - Passions" The movement is radical in its harmonic outline, building a vast arch back to the home key, which, while similar to the Sonata Form of classical composition, was taken as a departure by Parisian critics. It is here that the listener is introduced to the theme of the artist's beloved, or the idée fixe. Throughout the movement, there is a simplicity of presentation of the melody and themes, which Schumann compared to "Beethoven's epigrams", ideas which could be extended, had the composer chosen to. In part, it is because Berlioz rejected writing the very symmetrical melodies then in academic fashion, and instead looked for melodies which were, "so intense in every note, as to defy normal harmonization", as Schumann put it. Second movement: "Un bal" The second movement takes a rather plain waltz theme, again, derived from the idée fixe at first, and then transforming it. It is filled with running ascending and descending figures . While one critic called it "vulgar"[citation needed], the intent was to portray a single lonely soul amidst gaiety, as Berlioz wrote while composing it. Third movement: "Sc?ne aux champs" The third movement opens with the English horn and o stage oboe tossing back and forth a characteristic melody meant to evoke the horns in the mountains. The English horn represents the artist and the oboe his beloved. The melodies of these instruments represent the artist and his beloved calling back-and-forth. This intent, to evoke a spirit of the country side inhabited by, not mere rustics, but people who were one with their place is part of Romanticism and can be traced back to the ideas of such writers as Goethe. The idée fixe comes back. The movement swells to a peak, as if the artist is pushing away the idea of his beloved, the dramatic sounds fall away. The sound of distant thunder comes, in an innovative passage for four timpani players on two sets of timpani: it ends without resolution. Fourth movement: "Marche au supplice" The fourth movement, which Berlioz claimed to have written in a single night (but which he actually took from an unfinished project, the opera Les Francs-juges), is ¬lled with blaring horns and rushing passages, and scurrying figures which would later show up again in the last movement. The movement describes a dream, in which the artist is executed for killing the love of his life. It uses a grotesque version of the theme by Berlioz's extraordinary technique of orchestration, mixing string pizzicato, woodwind staccato, brass chords and a single loud stroke of percussion, forming a highly unusual series of tone colors. The scene ends with a single short fortissimo G-minor chord that represents the fatal blow: the dropping of the trap door, or perhaps the guillotine blade; the series of pizzicato notes following can be seen to represent the rolling of the severed head into the basket. Immediately prior to the musical depiction of the beheading, there is a brief, nostalgic recollection of the idée fixe in a solo clarinet, as though representing the last conscious thought of the executed man; after his death, the final nine bars of the movement contain a victorious series of tutti G major chords, seemingly intended to convey the cheering of the onlooking throng. Fifth movement: "Songe d'une nuit de sabbat" The last movement, often played as a tone poem by itself, has a brooding opening, the sound of spirits marching through the grave yard. It consists of a famous E- at clarinet solo presenting the idée fixe as a vulgar dance tune; the call of church bells; a burlesque of a famous plainchant, the Dies Irae; and a fugue meant to represent, as Berlioz privately admitted, a giant orgy. There are a host of e ects (including col legno playing in the strings), from the bubbling of the witches cauldron to the blasts of wind. The ending is also unique in that Berlioz combines the sombre Dies Irae melody with the wild fugue of the Ronde du Sabbat (Sabbath Round). André Vandernoot Born: June 2, 1927 - Brussels, Belgium Died: November 6, 1991 - Brussels, Belgium The Belgian conductor, André Vandenoot, received training at the Royal Conservatory of Music in Brussels and at the Vienna Academy of Music. In 1951 he was a laureate in the Beasançon conducting competition. From 1954 André Vandenoot appeared regularly as a conductor with the Orchestre National de Belgique in Brussels. In 1958 he was named to the post of ist instructor of the Royal Flemish Opera in Antwerp. He was music director of the Théâtre Royal de la Monnaie in Brussels from 1959 to 1973. In 1974-1975 he was music director of the Orchestre National de Belgique. From 1976 to 1983 he held the title of 1st guest conductor of the Antwerp Philharmonic. He also was music director of the Noordhollands Philharmonic in Haarlem in 1978-1979. From 1979 to 1989 he was also chief conductor of the Orchestre Symphonique de la RTBF in Brussels. Nagranie dostępne w formatach i na nośnikach:

Płyta CD, bezpośrednia kopia z kompuetra masteringowego, na Gold CD-R

HQCD (High Quality Compact Disc) Płyta do odtworzenia w każdym typie czytników CD i DVD

Studyjny plik FLAC o rozdzielczości 24bit 96khz

Elementy toru masteringowego

• Digital: Digital Audio Denmark AX24 Analog to Digital Converter
• Lynx AES16 used for digital I/O Antelope Audio Isochrone OCX Master Clock
• Weiss Saracon Sample Rate Conversion Software Weiss POW-r Dithering Software
• Analog: Studer 810 Reel to Reel with JRF Magnetics Custom Z Heads & Siltech wiring
• Aria tape head pre-amp by ATR Services
• Manley Tube Tape Pre-amps Modified by Fred Volz of Emotive Audio
• Cables: Purist Audio Design, Pure Note, Siltech
• Power Cords: Purist Audio Design, Essential Sound Products
• Vibration Control: Symposium Acoustics Rollerblocks,Ultra platforms, Svelte shelves
• Sonic Studio CD.1 Professional CD Burner using Mitsui Gold Archival CD's

***********************


Robert Witrak - meloman, audiofil, inżynier jest jednym z nielicznych na świecie kolekcjonerów analogowych taśm z nagraniami wykonanymi w technologii zapisu na dwóch i czterech ścieżkach. Słowem – zbiera taśmy magnetofonowe z profesjonalnie zarejestrowanymi koncertami wielkich orkiestr, słynnych solistów i sławnych dyrygentów. Zbiera materiały źródłowe, najlepsze pod względem jakości i wierności brzmienia, nie przetworzonych, bez ingerencji bezdusznej elektroniki. I, co najważniejsze – utrwalonych w złotych latach współczesnej fonografii. To nagrania o jakości Living Stereo, Mercury Living Presence czy Everest!
Wiele z tych rejestracji uzyskało już status „public domain” – wygasły do nich majątkowe prawa autorskie, nie ma więc ograniczeń formalno-prawnych by pozostawały one w sejfach i magazynach kolekcjonerów. Te cymelia, unikatowe rejestracje, koncerty o wartości historycznej nie mniejszej niż ich walory artystyczne, mogą więc wejść do obiegu kulturowego całego świata. Dzięki firmie HDTT. High Definition Tape Transfers.
Proces reprodukcji tych archiwalnych nagrań zaczyna się od starannego przygotowania taśmy-matki. Musi ona być nie tylko przechowywana w szalenie rygorystycznie warunkach (odpowiednia temperatura, wilgotność, brak obciążeń mechanicznych, nieustanne przekładanie), ale także poddawana specjalistycznej konserwacji. W nieskazitelnym stanie technicznym, zarówno pod względem mechanicznym jak i elektronicznym, musi być utrzymywany cały tor dźwiękowy. Szczególnie ważna jest perfekcyjna praca magnetofonu i stan głowicy. To warunki rzeczywiście wiernego przeniesienia jakości nagrania analogowego na nośnik cyfrowy.
Efekt? Efekt tej benedyktyńskiej pracy, wykonanej z wielkiej miłością do doskonałej jakości muzyki, jest wprost oszałamiający.

NIE ZNAJDĄ PAŃSTWO DZIŚ NA RYNKU NAGRAŃ O JAKOŚCI - W ZAKRESIE DYNAMIKI I PRAWDY BRZMIENIA, A TAKŻE WARTOŚCI ARTYSTYCZNEJ - PORÓWNYWALNEJ ZE STANDARDEM WYZNACZONYM PRZEZ HDTT!

Jakość brzmienia da się porównać tylko do muzyki granej na żywo!

NOŚNIKI.

Aby było możliwe tak wierne odwzorowanie na nośniku cyfrowym jakości analogowego brzmienia, opracowano nowy nośnik i technologię jego przygotowania:

High Quality CD

Jest to nowy standard w dziedzinie zachowania jakości oraz wierności muzyki nagranej w technologii analogowej i przeniesionej na płytę kompaktową, do odtworzenia w każdym typie czytnika na świecie. Autorem tej technologii jest Taiyo Yuden. Wykorzystał on materiały o szczególnej przejrzystości i jednorodności, odpowiednio zabarwione, bezbłędnie wręcz przyjmujące nanoszone na nie informacje. Nagrywanie tych płyt jest procesem długotrwałym, odbywa się w czasie rzeczywistym. Moglibyśmy wręcz użyć określenia – direct-to-disc. Proces nagrywania odbywa się w urządzeniu, które generuje najniższy z notowanych dziś współczynnik błędów (jitter). Innymi słowy – uzyskujemy zapis o najwyższych parametrach. Jako źródło dźwięku wykorzystywany jest studyjny zmodyfikowany magnetofon stacyjny. Dźwięk przetwarzany jest następnie przez renomowane przetworniki Weiss digital A/D. W procesie masteringu używane są audiofilskiej klasy interkonekty oraz komponenty firmy Symposium, tłumiące wibracje i zakłócenia (pinch-rolki, osie, prowadnice).
Technologia HQCD pozwala wytworzyć najlepsze płyty CD na świecie. Dźwięk z nich płynący charakteryzuje się niesłychaną głębią i przejrzystością oraz lepiej rozłożoną sceną muzyczną.

Płyty HQCD nagrane przez HDTT – to zupełnie nowy, nieznany wcześniej wymiar i kosmos dźwięku!

DVD-Audio

Materiały z HDTT dostępne są także w postaci płyt DVD-Audio, do odtworzenia wyłącznie w czytnikach DVD i Blu-ray. Format 24/196 zapewnia nieporównywalną z klasycznymi czytnikami CD jakość odtwarzanej muzyki. Ta kwestia nie podlega żadnej dyskusji.

Pliki FLAC

Jednak najbardziej wyrafinowana postacią materiałów z HDTT są pliki flak o jakości 24bit/96kHz oraz 24bit/192kHz.

FLAC – to format bezstratnej kompresji dźwięku. W przeciwieństwie do innych kodeków dźwięku takich jak Vorbis, MP3 i AAC (każdy z nich powoduje niewielkie ale jednak wyraźnie odczuwane ingerowanie w strukturę danych, powoduje słyszalną kompresję), kodek FLAC nie usuwa żadnych danych ze strumienia audio. Otrzymujemy więc w wyniku dekompresji dźwięk tożsamy z pierwowzorem. Format FLAC jest dziś wykorzystywany przez większość oprogramowania do edycji i odtwarzania dźwięku. Powtórzmy – muzyka z plików FLAC nie ma żadnej konkurencji ze strony innych formatów czy nośników. Jest reprodukowana na wyższym poziomie niż z płyt HQCD.

To byłoby na tyle – chciałoby się przywołać pełne bezpretensjonalności zawołanie poety. Dzięki HDTT, HQCD oraz DVD-Audio a nade wszystko plików FLAC wchodzą Państwa w najbardziej intymny, niczym nie ograniczony związek z Jej Wysokością Muzyką.

Wielu wrażeń!