Prawdziwe płyty jazzowe składają się z fragmentów życia zatopionych w szkle. Taka właśnie myśl przychodzi mi do głowy kiedy słucham Kind of Blue. Pięć utworów, posiadających oryginalne tematy, zaaranżowanych z grubsza formalnie (następstwo solówek), a miejscami może w bardziej szczegółowy sposób, wyimprowizowanych przez muzyków i utrwalonych na taśmie, nie składa się w pięć przemyślanych kompozycji, a w pięć improwizacyjnych strumieni. Nikt z muzyków nie wie, co wydarzyć się może za chwilę, a zarazem spontaniczność ta realizuje się przy najwyższej – arcymistrzowskiej – kontroli nad tym, co się dzieje. Davis podobno tworzył te tematy kilka godzin przed nagraniem, przedstawiał muzykom, nagrywał z nimi bez próby i włączał do płyty pierwsze nagrania. Tylko finałowe Flamenco Sketches zostały nagrane powtórnie i ten drugi take znalazł się na albumie. Tak powstają jazzowe płyty prawdziwe.

Swoją – najzupełniej zasłużoną – renomę i popularność Kind of Blue zawdzięcza zwłaszcza melancholijnemu, a może nawet narkotycznie melancholijnemu nastrojowi, który scala cały trwający trzy kwadranse program. W ogóle Davisa nazywa się muzykiem melancholijnym, jego miękki, smętny ton, pozbawiony prawie ataku, jest jakby tonem rezygnacji. Na tej płycie klimat taki wyrażony został najpełniej. Posłuchajcie, jak zaczyna się Freddie Freeloader; jakby wcale się nie zaczynał, a wracał tylko do z dawna ustalonego nastroju: dobrze znanego smutku, od lat przeżywanej depresji. Kind of Blue to płyta archetypiczna.

Nie oznacza to jednak, że muzyka ta zasmuca, tak samo jak nie możemy mieć pretensji do muzyki poważnej, że jest „poważna”, a nie „wesoła” – przeżycia duchowe, jakich dostarcza, nie dają się tak trywialnie klasyfikować. W nagraniu muzycy zostali wyraźnie „rozstawieni” – z lewej Evans, z prawej Cobb, w środku Chambers – i Davis. Duet tenoru (Coltrane, z lewej) i altu (Adderley, z prawej) fascynuje pod względem stylistycznym i dowodzi jak przemyślnie Davis dobierał współpracowników: wokół rozdźwięku między saksofonistami, scalanego trąbką lidera, rozgrywa się na tej płycie bardzo wiele. Oto Coltrane neurotyczny, introwertyczny, nieprecyzyjny – jak piszą biografowie, od pewnego momentu aż do śmierci na żadnym zdjęciu nie uśmiecha się. Jest tu przedstawicielem „nowego” w jazzie, ale zwłaszcza własnej, w odczuciu słuchacza – artystycznie zwichrowanej osobowości.

Naprzeciw zaś Cannonball, specjalista od saksofonowego „słodzenia”, wygrywający perfekcyjne, sentymentalne frazy pełne glissand i gładkich ozdobników – który przywodzi obraz chłodnych, nienagannie ubranych przystojniaków w typie Bena Webstera. Stara szkoła. A w ramach tych dwóch stylistyk muzycy bez problemu mówią wspólnym językiem.

Osobną sprawą sensacyjna gra Evansa, po części wynikająca ze specyfiki instrumentu – można słuc...]]> https://ccd.pl/dvorak-eclipse-p455142/ <img src='https://ccd.pl/covery/UCCG45062.jpg' width='200' align='left' hspace='4' vspace='2'> <strong></strong> <hr> UHQCD oznacza Ultimate High Quality Compact Disc. Najnowszy (lipiec 2018) materiał chroniący warstwę nośną płyt kompaktowych, opracowany przez specjalistów z Japonii i Hong Kongu. Na krążki tych płyt nanoszona jest cienka warstwa z monomerów oraz wypełniacza. Warstwa ta nie stanowi bariery dla światła lasera. Promień lasera jakby nie dostrzega owej warstwy ‘fotopolimeru’, a więc nie ulega rozproszeniu, załamaniu, odbiciu. Promień sięga po czysty sygnał i w takiej, nieskazitelnej postaci wraca z nim do źródła. Zdaniem specjalistów – to najwierniejszy z dotychczasowych sposobów na przeniesienie analogowych walorów taśmy matki na płytę CD. Dziś. Płyty UHQCD są dodatkowo kodowane jako MQA (Master Quality Authenticated). Wystarczy wyprowadzić sygnał cyfrowy z cyfrowego wyjścia odtwarzacza CD lub wcześniej zgranego strumienia danych z serwera muzycznego i podać go do odpowiedniego konwertera MQA DA by wygenerować z danych umieszczonych na tej CD 24-bitowy sygnał z częstotliwością próbkowania do 352 kHz. Do wyprodukowania limitowanej serii płyt UHQCD wykorzystano dane DSD z jednowarstwowych płyt SACD (One Layer), wydanych przez Universal Japan w poprzednich latach. Wydania te stanowią szczytowe osiągnięcie fonograficzne ostatnich lat. Niestety, dostępne wyłącznie dla posiadaczy odtwarzaczy SACD. Płyty UHQCD są idealnym rozwiązaniem dla melomanów, którzy nie mają playerów SACD, a chcieliby delektować się jakością legendarnych już japońskich SACD One Layer. Płyty UHQCD - w naszej ofercie ...]]> https://ccd.pl/steely-dan-countdown-to-ecstasy-p111/ <img src='https://ccd.pl/covery/UIGY15005.jpg' width='200' align='left' hspace='4' vspace='2'> <strong></strong> <hr>

Płyty SHM-CD/SACD - w ofercie Clubu CD